عطیه حاجی بابایی راوندی؛ پریسا تجلی؛ افسانه قنبری پناه؛ منصوره شهریاری احمدی
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر سلامت عمومی و سازگاری زناشویی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دارای دانش آموزان ۷ تا 11 ساله با اختلال نقص توجه/بیش فعالی (بیش فعالی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی برنامه فرزندپروری مثبت بر سلامت عمومی و سازگاری زناشویی مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری این پژوهش شامل تمامی مادران دارای دانش آموزان ۷ تا 11 ساله با اختلال نقص توجه/بیش فعالی (بیش فعالی غالب) در سال تحصیلی 1400-1401 شهر تهران بود. حجم نمونه شامل 30 نفر بود که به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب شده و در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برای گروه آزمایشی، برنامه آموزش فرزندپروری مثبتنگر اجرا شد در حالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکردند. ابزار پژوهش شامل مقیاس سلامت عمومی (گلدبرگ و هیلر، 1972) و مقیاس سازگاری زناشویی (اسپانیر، 1976) بود. نتایج نشان داد که برنامه فرزندپروری مثبت باعث بهبود سلامت عمومی و سازگاری زناشویی شده است. یافتههای این پژوهش اطلاعات مفیدی را در ارتباط با برنامه آموزشی فرزندپروری مثبت فراهم میکند و مشاوران و روانشناسان میتوانند برای بهبود سلامت عمومی و سازگاری زناشویی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی از این مداخله استفاده نمایند.
سارا پارسافر؛ کورش نامداری؛ سید اسماعیل هاشمی؛ حسینعلی مهرابی
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی تعهد مذهبی، سبک بخشش، نبخشیدن و نشخوار ذهنی با سلامت روان در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان پرداخت.روش: طرح این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان بودند که 200 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی تعهد مذهبی، سبک بخشش، نبخشیدن و نشخوار ذهنی با سلامت روان در بین دانشجویان دانشگاه اصفهان پرداخت.روش: طرح این تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل کلیه دانشجویان دختر مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه اصفهان بودند که 200 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه تعهد مذهبی، سلامت روان، سبکهای بخشش، انگیزه های بین فردی مرتبط با رنجش و خطا و نشخوار ذهنی درباره رنجش و خطای بین فردی بود. داده های به دست آمده به کمک همبستگی و رگرسیون گام به گام مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد در حالی که با بیشتر شدن نشخوار ذهنی و کمتر شدن انگیزه انتقام(به عنوان یکی از مولفه های نبخشیدن)، سلامت روان کمتر میشود، با بیشتر شدن نیات مطلوب اجتماعی و وجود هیجانهای مثبت(به عنوان مولفه های بخشش) و همچنین با بالاتر رفتن سن، سلامت روان افزایش مییابد(P
محمود نجفی؛ سولماز دبیری
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان بر حسب میزان احساس تنهایی انجام شد. بدین منظور214 دانشجو با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس احساس تنهایی و پرسشنامه سلامت عمومی بود. نتایج نشان داد که بین سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی بر حسب میزان احساس تنهایی تفاوت معنادار وجود دارد. آزمودنی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف مقایسه سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان بر حسب میزان احساس تنهایی انجام شد. بدین منظور214 دانشجو با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس احساس تنهایی و پرسشنامه سلامت عمومی بود. نتایج نشان داد که بین سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی بر حسب میزان احساس تنهایی تفاوت معنادار وجود دارد. آزمودنی های با احساس تنهایی پایین و متوسط از سلامت عمومی بیشتری نسبت به آزمودنی های با احساس تنهایی بالا برخوردار بودند. آزمودنی های با احساس تنهایی پایین و متوسط از سلامت عمومی بیشتری نسبت به آزمودنی های با احساس تنهایی بالا برخوردار بودند. آزمودنی های با احساس تنهایی بالا برخوردار بودند. همچنین بین میانگین نشانه های بدنی، اضطراب، نارسا کنش وری اجتماعی و افسردگی بر حسب میزان احساس تنهایی تفاوت معناداری یافت شد.
ابوالفضل کرمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه رضایت از زندگی با سلامت عمومی و سازگاری انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر دبیرستانی منطقه 10 آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 225 نفر بود که از پایه اول 75 نفر و در پایه های دوم و سوم رشته های نظری از هر رشته در هر پایه 25 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه رضایت از زندگی با سلامت عمومی و سازگاری انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان پسر دبیرستانی منطقه 10 آموزش و پرورش شهر تهران تشکیل می دادند. نمونه آماری شامل 225 نفر بود که از پایه اول 75 نفر و در پایه های دوم و سوم رشته های نظری از هر رشته در هر پایه 25 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و به پرسشنامه های رضایت از زندگی داینر و سلامت عمومی GHQ 28 و پرسشنامه سازگاری سینگ و سینا پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سه متغیر مورد مطالعه رابطه بالائی وجود دارد آزمون آماری تحلیل واریانس موید این بود که بین متغیرها در پایه های مختلف فقط در متغیر سازگاری بین دو پایه اول و دوم تفاوت معنا دار است. همچنین تحلیل رگرسیون گام به گام جهت پیش بینی رضایت از زندگی نشان داد که علائم جسمانی مهمترین پیش بینی کننده سازگاری اجتماعی و عاطفی است و این سه متغیر روی هم رفته می توانند 85 درصد رضایت از زندگی را پیش بینی کنند. لذا می توان نتیجه گرفت که هرچه میزان سلامت جسمانی، سازگاری اجتماعی و عاطفی دانش آموزان بیشتر باشد رضایت از زندگی بیشتری را تجربه خواهند کرد.
یاسر رضاپور میرصالح؛ شهناز ریحانی کیوی
چکیده
با توجه به اهمیت سطح سلامت دانشجویان و نحوه مقابله آنها با نحوه فشارهای زندگی دانشجویی در بهبود عملکرد تحصیلی شان، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مذهب گرایی، سبک های مقابله با استرس و ابعاد شخصیت با یکدیگر و نقش آنها در پیش بینی سلامت عمومی دانشجویان انجام شد. نمونه پژوهش شامل 209 نفر از دانشجویان دختر کارشناسی دانشکده اقتصاد دانشگاه ...
بیشتر
با توجه به اهمیت سطح سلامت دانشجویان و نحوه مقابله آنها با نحوه فشارهای زندگی دانشجویی در بهبود عملکرد تحصیلی شان، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مذهب گرایی، سبک های مقابله با استرس و ابعاد شخصیت با یکدیگر و نقش آنها در پیش بینی سلامت عمومی دانشجویان انجام شد. نمونه پژوهش شامل 209 نفر از دانشجویان دختر کارشناسی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی بود که به صورت نمونه گری تصادفی خوشه ای با انتخاب تصادفی یک دانشکده از میاندانشکده های مختلف دانشگاه علامه طباطبایی انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسشنامه های سبک های مقابله( WOCQ) جهت گیری مذهبی، پنج عامل شخصیت( NEOPI-R) و سلامت عمومی ( GHQ) گرد آوری و با استفاده از روش های آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج تحلیل رگراسیون نشان داد که روان رنجور خویی، سازمان نایافتگی مذهبی، مذهب گرایی و سبک مقابله هیجان محور هر یک قادر به پیش بینی در صد معنی داری از سلامت عمومی دانشجویان هستند. از میان متغیرهای مذهب گرایی و ابعاد شخصیت تنها برون گرایی قادر به پیش بینی معنی دار استفاده از هر دو سبک های مقابله مسآله محور و هیجان محور در دانشجویان بود. تحلیل آماری نشان داد که وجدانی بودن نیز قادر به پیش بینی درصد معنی داری از واریانس استفاده از سبک مقابله مسآله محور برای مواجهه با موقعیت های استرس زا در دانشجویان است. بر اساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که کمک به دانشجویان برای یافتن معنا در زندگی و محکم تر کردن اعتقادات مذهبی خود می تواند تآثیر بسزایی در مقابله مناسب آنها با موقعیت های پرتنش زندگی خود و افزایش سطح سلامت آنها داشته باشد. همپنین آگاه کردن دانشجویان از اینکه ویژگی های شخصیتی آنها چگونه ممکن است بر نحوه مقابله آنها با موقعیت های استرس آمیز اثر داشته باشد نیز در بهبود وضعیت سلامت آنها حائز اهمیت است.