روان شناسی
زهرا مطلق؛ مهدی خانجانی؛ عادل بذرام
چکیده
فاصلۀ بینافردی یکی از متغیرهای مهم در روابط اجتماعی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی تنظیم فاصلۀ بینافردی بر اساس تجارب آسیب دوران کودکی و با در نظر گرفتن نقش میانجی سبک‌های دلبستگی بوده است. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد و از طریق روش مدل‌یابی معادلات ساختاری، آزمون سوبل و آزمون تی مستقل ...
بیشتر
فاصلۀ بینافردی یکی از متغیرهای مهم در روابط اجتماعی است که مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. هدف پژوهش حاضر پیش‌بینی تنظیم فاصلۀ بینافردی بر اساس تجارب آسیب دوران کودکی و با در نظر گرفتن نقش میانجی سبک‌های دلبستگی بوده است. در این پژوهش از روش همبستگی استفاده شد و از طریق روش مدل‌یابی معادلات ساختاری، آزمون سوبل و آزمون تی مستقل روابط پیشنهادی بین متغیرها مورد بررسی قرار گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی تهران بوده است که از میان آن‌ها تعداد 267 نمونه با استفاده از روش دردسترس انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش‌نامۀآسیب کودکی برنشتاین و همکاران (2003)، پرسش‌نامۀ سبک دلبستگی بزرگ‌سال هازان و شیور (1987) و آزمون محقق‌ساختۀ فاصلۀ بینافردی مطلوب، اقتباس شده از عبدولی و ذبیح‌زاده(1400) بوده است. یافته‌های پژوهش ضمن تأیید مدل پیشنهادی که عبارت بوده است از پیش‌بینی فاصله بینافردی بر اساس آسیب‌های دوران کودکی با در نظر گرفتن نقش میانجی سبک‌های دلبستگی، حاکی از اثر مستقیم آسیب دوران کودکی بر افزایش فاصلۀ بینافردی و سبک‌های دلبستگی ایمن و ناایمن اجتنابی، و اثر مستقیم سبک دلبستگی ایمن بر کاهش فاصلۀ بینافردی، و اثر مستقیم سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی بر افزایش فاصلۀ بینافردی بوده است. به نظر می‌رسد میزان آسیب دوران کودکی می‌تواند عاملی در تعیین سبک دلبستگی تلقی شود و سبک دلبستگی از طریق الگوی کارکرد درونی تعیین‌کنندۀ میزان فاصلۀ بینافردی در روابط اجتماعی بزرگ‌سالی با افراد مختلف باشد.
مهدی خانجانی؛ فرشته قنبری؛ ابراهیم نعیمی
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی ارتباط کارکرد خانواده، سبک دلبستگی و سبک‌های تربیتی والدین با اعتیاد به اینترنت در نوجوانان بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و روش مطالعه همبستگی بود. از میان جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر ۱۲ تا ۱۸ سال منطقه پنج تهران در نیم سال دوم تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ به تعداد ۲۶۸۸ نفر ، نمونه ای به تعداد ۳۳۸ ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی بررسی ارتباط کارکرد خانواده، سبک دلبستگی و سبک‌های تربیتی والدین با اعتیاد به اینترنت در نوجوانان بود. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و روش مطالعه همبستگی بود. از میان جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر ۱۲ تا ۱۸ سال منطقه پنج تهران در نیم سال دوم تحصیلی ۱۳۹۵-۹۶ به تعداد ۲۶۸۸ نفر ، نمونه ای به تعداد ۳۳۸ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید و با پرسشنامه های دلبستگی بزرگسالان کولینز و رید، پرسشنامهی سبک‌های تربیتی فرزندپروری شیفر، آزمون اعتیاد به اینترنت و ابزار سنجش خانواده مورد ارزیابی قرار گرفتند، جهت تجزیه و تحلیل دادها از نرم افزار آماریSPSS- ۲۲ و با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی شامل همبستگی و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. نتایج تجزیه تحلیل داده ها نشان داد که متغیرهای کارکرد خانواده و سبک‌های تربیتی و سبک دلبستگی ایمن با اعتیاد به اینترنت ارتباط منفی و بین سبک های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی با اعتیاد به اینترنت ارتباط مثبت معناداری وجود دارد. پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در طراحی برنامه های درمانی آموزشی اعتیاد به اینترنت نوجوانان استفاده گردد.
