فرهنگ مشاوره و روان درمانی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

اثربخشی رابطه درمانی والد-کودک(CPRT) برافزایش پذیرش والدینی مادران و کاهش رفتارهای مخل کودکان

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار گروه مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز

2 دانش آموخته کارشناس ارشد مشاوره دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

پژوهش حاضر، با هدف تعیین اثربخشی رابطه درمانی والد-کودک (CPRT)، بر افزایش پذیرش والدینی مادران و کاهش رفتارهای مخل دانش‌آموزان مقطع ابتدایی شهر اهواز انجام شد. طرح پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه‌ی آماری شامل مادران دانش‌آموزان دختر 8 تا 12 ساله‌ بودند. نمونه شامل 30 نفر بودند که صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. مادران در 10 جلسه آموزش رابطه درمانی والد-کودک بر اساس الگوی لندرث و براتون شرکت کردند. برای جمع-آوری اطلاعات از پرسشنامه‌ی پذیرش والدینی پروتر(PPAS)، و پرسشنامه‌ی رفتار کودک آیبرگ (ECBI) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کووایانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که رابطه درمانی والد-کودک منجر به افزایش پذیرش والدینی مادران و کاهش رفتارهای مخل کودکان در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردید. نتایج پیگیری نشان دادکه این اثرات تا یک ماه پس از اتمام جلسات رابطه درمانی والد-کودک تداوم داشت. سطح معنا داری (P<0/05) بود. بنابراین توجه به برنامه‌ی آموزشی رابطه درمانی والد-کودک در افزایش پذیرش والدینی و کاهش رفتارهای مخل کودکان دبستانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Effectiveness of Child Parent Relationship Therapy on Parental Acceptance and Decreasing of disruptive behaviors

نویسندگان [English]

  • a a 1
  • a sh 2
  • kh a 1

1 a

2 a

چکیده [English]

The aim of the present study was to investigate the effectiveness of child-parent relationship therapy on parental- acceptance and decreasing of disruptive behavior in primary school children. This study was an experimental research design was pretest-posttest with control group. the statical population consisted of all mothers who have primary school girl children. The sample comprised 30 mothers were selected and were assigned in two group (excremental and control) randomly. For experimental group was executed at ten session of a CPRT program. Instruments for data collection were Porter Parental Acceptance Scale and Eyberg child behavior Inventory. The results of multivariate covariance showed that there were significant difference in parental acceptance and of disruptive Behavior between pre-test and post-test in experimental group (p<0/05). Therefore, attention to the efficacy of child-parent relationship therapy on parental- acceptance and decreasing of disruptive behavior have special importance.

Keywords: Parental Acceptance, disruptive behaviors, Child Parent Relationship Therapy

کلیدواژه‌ها [English]

  • Parental Acceptance
  • disruptive behaviors
  • Child Parent Relationship Therapy
مراجع
احدی، حسن، بنی جمالی، شکوه السادات. (1387). بهداشت روانی عقب‌ماندگی ذهنی. تهران: نشر نی.
انجمن روانشناسی امریکا. (2013). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی. ترجمه­ی یحیی سید­محمدی (1393). تهران: نشر روان.
پیمان نیا، بهرام؛ پور شریفی، حمید؛ محمود­علیلو، مجید. (1392). تعیین اثربخشی گروه‌درمانیگروه‌درمانی مبتنی بر رابطه والد- کودک (CPRT) بر بهبود علائم اختلال سلوک در کودکان دبستانی شهر اهواز. مجله دستاوردهای روان‌شناختی (علوم تربیتی و روان‌شناختی). (2)، 160-141.
حاجی سیدرضی، حمیده؛ ازخوش، منوچهر؛ طهماسیان، کارینه؛ بیگلریان، مریم. (1391). معناداری اثربخشی آموزش والدین کودکان نافرمان بر روش­های فرزند پروری مادران و مشکلات رفتاری کودکان. فصلنامه خانواده پژوهی. (4)، 390-373.
چوپانی، موسی؛ نعیمی، ابراهیم؛ شریعتی، سیدصدرالدین (1394). بررسیاثربخشیبرنامۀآموزشیمبتنیبر8اصلتربیتی پیامبر) ص)بررشداجتماعیکودکان5تا6 سال. مجله فرهنگ مشاوره و روان‌درمانیروان‌درمانی. سال ششم (23)، 44-21.
رجب پور، مجتبی؛ مکوندحسینی، شاهرخ؛ رفیعی نیا، پروین. (1391). اثربخشی گروه‌درمانی رابطه والد_کودک بر پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی. مجله روان‌شناسی بالینی. 1، (13)، 74-65.
شرودر، کارولین؛ گرودن، بتی. (2006). سنجش و درمان مشکلات دوران کودکی (ویراست دوم). ترجمه­ مهرداد فیروزبخت (1384). تهران: ارسباران.
کاکابرایی، کیوان. (1394). تأثیرآموزشحلمسئلهخانواده محوربرارتباطوالد- کودک دانش آموزاندورۀابتدایی. مجله فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی. سال هفتم (26)، 85-61.
کرمی، جهان گیر و ضابط، مریم. (1394). اثربخشی رابطه درمانی کودک_والد بر کاهش نشانگان اضطرابی کودکان پیش‌دبستانی. فصل­نامه سلامت روانی کودک. ترجمه­ی مهدی قراچه­داغی (1380). تهران: نشر پیکان.
لندرث، گری (2012). بازی‌درمانی. ترجمه­ی فروزنده داورپناه (1390). تهران: رشد، چاپ دوم.
وارسته، مرضیه، اصلانی، خالد، امان الهی، عباس. (1395).اثربخشیآموزشبرنامهوالدگریمثبت برکیفیتتعاملوالد- کودک. مجله فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی. سال هفتم (28)، 201-183.
 
Achenbach, T. M. (1991). Manual for the Child Behavior Checklist/4-18 and 1991 profile. Burlington: University of Vermont, Department of Psychiatry.
Bratton, S. C. & Landreth, G. L. (1995). Filial therapy with single parents: Effects on parental acceptance, empathy, and stress. International Journal of play Therapy, 4(1),61-80.
Burchinal, L. Hawkes, G. & Gardner, B. (1957). The relationship between parentalacceptance and adjustment of children. Child Development, 28, 67-77.
Campbell, S. B, Shaw, D. S. & Gilliom, M. (2000). Early externalizing parental acceptance and adjustment of children. Child Development, 28, 67-78.
Chau, I. Y. & Landreth, G. L. (1997). Filial therapy with Chinese parent: Effect on parental emphatic interactions, parental acceptance of child parental stress. International Journal of play Therapy, 6(2), 75-92.
Conner, D. (2004). Aggression and antisocial behavior in children and adolescents: Research and Treatment. New York: The Guilford Press.
Eyberg, S. M. & Pincus, D. (1999). Eyberg Children Behavior Inventory and Sutter-Eyberg student Behavior Inventory: Professional Manual. Odessa, FL: psychological Assessment Resources.
Glover, G. J. Landreth, G. L. (2000). Filial therapy with Native Americans on the Flathead Reservation. International Journal of play Therapy, 38,581-586.
Guerney, B. J. R. (1964). Filial therapy: Description and rational. Journal of consulting psychology, 28, 304-310.
Guerney, L. F. (1980). Client-centered (non- directive) play therapy. Ln C. Schaefer & K. O”Connor (Eds). Handbook of play therapy (pp. 21-64). New York: Wiley.
Gulay, H.& Onder, A, (2011). Comparing parental acceptance: the rejection levels and peer relationship of Turkish preschool children. Procedia social and behavior sciences. 15, 1818-1823.
Harris, S. L. & Landreth, G. L. (1997). Filial therapy with incarcerated mothers: A five week model. International Journal of play therapy, 6, 53-73.
Hembree-Kigin, T. L. & McNeil, C. B. (1995). Parent-Child Interaction Therapy. New York: Plenum Press.
Hilpl, K. A. (2001). Facilitating healthy parenting attitudes behaviors among adolescents using filial therapy in high school curriculum. A thesis Doctor of Philosophy. University of North Texas.
Kale, A. L. & Landreth, G. (1999). Filial therapy with parents of children experiencing learning difficulties. International Journal of play therapy, 8(2), 35-56.
Kidron, M. & Landreth, G. (2010). Intensive child parent Relationship therapy with Israeli parents in Israel. International Journal of play therapy, 19(2), 64-78.
Landreth, G. & Bratton, S. (2006). Child-parent relationship therapy(CPRT): A 10 session filial therapy model. NEW YORK: Bruner Routhedge Publishing.
Landreth, G. L. & Lobaugh, A. (1998). Filial therapy with incarcerated fathers: Effects on parental acceptance of child, parental stress, and child adjustment. Journal of Counseling & Development, 76, 157-165.
Lee, M. & Landreth, G. L. (2003). Fiilial therapy with immigrant Korean parent in the United States.International Journal of play Therapy. 12(2), 67-85.
Mash, E. J. & Johnston, C. (1990). Determinants of parenting stress: Illustrations from families of hyperactive children and families of physically. Journal of Clinical Child Psychology,19, 313-328.
Moses, A. (2012). Child parent relationship therapy for parent of children with disruptive behavior. A thesis Doctor of Philosophy. Western Michigan University.
Norton, D, & Landreth, G. L. (1992). Filial therapy: An intervention for parents of children with chornic illness. International Journal of play Therapy, 1, 31-42.
Porter, B. (1954). Measurement of parental acceptance of children. Journal of Economics, 46, 176-182.
Rogers, A. Y. (1993). The assessment of variables related to the parenting behavior of mother with young children. Child and Youth Services Review, 15, 385-402.
Rohner, R. P. (1986). The warmth dimension: Foundations of parental acceptance–rejection theory. Storrs, CT: Rohner Research. (Original work published 1986). Sage Publications.
Rohner, R. P. (2004). The parental acceptance rejection syndrome university correlates of perceived rejection.Journal of American psychologist, 59, 827-840.
Rohner, R. P. & Khaleque, A. (2008).Relations between perceived partner and parental acceptance. In J. K. Quinn & I. G. Zambini (Eds.), Family relations: 21 century issues andchallenges (pp. 197 -187). New York: Nova Science Publishers, Inc. Perceived Tea and Parental.
Yuen, T. Landreth, G. L. & Baggerly, J. N. (2002). Filial therapy with immigrant Chinese families. International Journal of play Therapy, 11, 63-90.
فرهنگ مشاوره و روان درمانی
دوره 9، شماره 36 - شماره پیاپی 36
دی 1397
صفحه 163-184
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار