فرهنگ مشاوره و روان درمانی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

اثربخشی مداخله تلفیقی امید درمانی و درمان مبتنی بر سبک زندگی آدلری بر خودکارآمدی،حس انسجام و شفقت خود در زنان معلول جسمی_حرکتی

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مشاوره دانشگاه اردکان

2 دانش آموخته کارشناسی ارشد مشاوره دانشگاه اردکان

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله تلفیقی امید درمانی و درمان سبک زندگی آدلری بر خودکارآمدی، حس انسجام و شفقت خود درزنان معلول جسمی-حرکتی انجام شد. این پژوهش در چارچوب یک مطالعه آزمایشی تک موردی در دو نفر زن مبتلا به معلولیت جسمی-حرکتی که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند انجام شد. قبل از اجرای برنامه مداخله‌ای 7 جلسه‌ای، ابتدا پرسشنامه‌های خودکارآمدی، حس انسجام و شفقت خود برای تعیین خط پایه یک ماه قبل از اجرای پژوهش توسط آزمودنی ها تکمیل شدند و سپس در جلسات اول، سوم، پنجم و هفتم و همچنین یک ماه پس از پایان برنامه مداخله‌ای نیز برای ارزیابی مجدد، این پرسشنامه ها تکمیل شد. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل نموداری، تعیین درصد بهبودی و تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند که پیشرفت‌های بالینی و آماری معنی داری در بهبود خودکارآمدی، حس انسجام و شفقت خود بعد از درمان به دست آمد. در یک ماه پیگیری، نیز پیشرفت‌های به دست آمده در طول درمان حفظ شد، که نشان دهنده پایداری اثرات درمان بود. با توجه به اینکه سطح معناداری مقادیر F در مورد تفاوت میانگین نمرات کل در شفقت به خود، خودکارآمدی و احساس انسجام پایین تر از 05/0 است (05/0>p). بنابراین می توان گفت مداخله تلفیقی امید درمانی و درمان سبک زندگی آدلری در افزایش شفقت به خود، خودکارآمدی و حس انسجام در افراد با معلولیت جسمانی تاثیر معناداری داشته است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

investigate the effectiveness of the combined intervention based on hope and Adler’s lifestyle therapy on self-efficacy, sense of coherence and self-compassion in individuals with physical handicapped

نویسندگان [English]

  • Yaser Rezapour 1
  • MINA NASOUHI 2

1 Counseling Department, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Ardakan University, Ardakan, Iran

2 Counseling Department, Faculty of Psychology and Educational Sciences, Ardakan University

چکیده [English]

The purpose of this study was to investigate the effectiveness of the combined intervention based on hope and Adler’s lifestyle therapy on self-efficacy, sense of coherence and self-compassion in individuals with physical disability. This study carried out in the framework of a single case study. The sample of this study were two women with physical disability who were selected by purposeful sampling. Before 7 sessions intervention protocol, at first, self-efficacy, sense of coherence and self-compassion questionnaires for determining the baseline were completed by the subjects. Again, these questionnaires were completed at the first, third, fifth and seventh sessions and one month later. Data analyzed by graphical analysis, percentage of recovery and ANOVA with repeated measurement. The findings showed that there were significant clinical and statistical improvements in self-efficacy, sense of coherence and self-compassion after treatment. Within a month of follow-up, improvements were maintained that indicating the sustainability of treatment effects. Considering that the significance level of F values for the difference between the mean of total scores in self-compassion, self-efficacy and coherence is less than 0.05 (p <0.05). Therefore, it can be concluded that the combined intervention of hope and treatment Adler’s Life Style has had a significant effect on self-esteem, self-efficacy and sense of coherence in people with physical disabilities. According to the results, the support of the effectiveness of combined intervention based on hope and Adler’s lifestyle therapy on self-efficacy, sense of coherence and self-compassion in individuals with physical disability was provided.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Hope Therapy
  • Adler’s Life Style
  • self-efficacy
  • Sense of Coherens
  • Self-Compassion
مراجع
-اعرابیان، اقدس، خداپناهی، محمد کریم، حیدری، محمود و صالح صدق پور، بهرام. (1383). بررسی رابطه باورهای خودکارآمدی بر سلامت روانی و مقعیت تحصیلی دانشجویان. مجله روانشناسی، دوره8 ،شماره4، صص371-360.
-بختیاری براتی، سیامک. (1376). بررسی رابطه ساده و چندگانه متغیرهای خود اثربخش، عزت نفـس و
خودیابی با عملکرد تحصیلی در دانش آموزان سال سوم نظام جدیـد شـهر اهـواز. پایـان نامـه
کارشناسی ارشد، دانشگاه شهید چمران اهواز.
-جاماسیان مبارکه، آزیتا. دوکانه ای فرد، فریده. (1396). «اثربخشی واقعیتدرمانی گروهی بر افزایش تاب آوری، امید به زندگی و بهبود کیفیت زندگی زنان نابارور مرکز ناباروری صارم»، فرهنگ مشاوره و روان درمانی. سال 8، شماره29، صص 262-237.
-حیدریی، علیرضا. مشاک، رویا. درویشی، حشمت اله. (1388). «مقایسه خوداثربخشی، احساس تنهایی، ترس از موفقیت و رضایتمندی از زندگی دانشجویان معلول جسمی و عادی دانشگاه آزاد اسلامی شهر اهواز»، یافته های نو در روان شناسی، دوره4، شماره 10، صص26-7.
-خسروی، صدالله. صادقی،مجید. یابنده، محمدرضا. (1392). «کفایت روانسنجی مقیاس شفقت خود( (SCS»،روش­ها و مدل­های روانشناختی، دوره 3، شماره13، صص59-47.
-دهستانی، مهدی. (1393). «بررسی اثربخشی امیددرمانی گروهی بر کیفیت زندگی اعضای خانواده بیماران مبتلا به اسکیزوفرنیا»، فصلنامه علمی – پژوهشی خانواده پژوهی، دوره10، شماره3.
-رضایی، زهرا. (1391). بررسی رابطه احساس انسجام روانی و تمایزیافتگی با شادکامی و کیفیت زندگی در زنان معلم شهر مشهد. پایـان نامـه کارشناسی ارشد، دانشگاه فردوسی مشهد.
-سعیدی، ضحی. قربانی، نیما. سرافراز،مهدی رضا. شریفیان، محمد حسین. (1391). رابطه­ی شفقت خود، ارزش خود و تنظیم هیجانات خودآگاه. فصلنامه پژوهش در سلامت روانشناختی، دوره 6، شماره 3.
-شارف، ریچارد. (2009). نظریه های روان درمانی و مشاوره. مترجم مهرداد فیروزبخت، تهران، نشر رسا.
-عزیزی، حمید. (1390). «بررسی اثربخشی مشاوره گروهی آدلری بر خودکارآمدی و خودپنداره دانشجویان پسر دانشگاه دولتی بجنورد»، پایان نامه ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
-دلیر عبدی نیا، محمد. (1377). بررسی روابط خودکارآمـدی، جهـت گیـری هـای هـدفی، یـادگیری خودگردان و پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان سـوم راهنمـایی در تهـران. پایـان نامـه کارشناسـی
ارشد. دانشگاه تهران
-علیزاده، حمید. نصیری فرد، نفیسه.کرمی، ابوالفضل. (1389). «تاثیر آموزش دلگرمی مبتنی بر رویکرد آدلر بر روی خودکارآمدی و عزت نفس دختران نوجوان»، مطالعات زنان، 4، صص168-143.
-لطفی­نیا، حسین. محب، نعیمه. عبدلی، عیس. (1392). «رابطه خودکارآمدی و سلامت عمومی با کارکرد خانواده در دانش­آموزان پسر اول متوسطه ناحیه  4تبریز». فصلنامه آموزش و ارزشیابی. سال 6، شماره 23،صص54-41.
-میرهاشمی، مالک. نجفی، فاطمه. (1393). « اثر بخشی درمان راه حل مدار بر تاب آوری و احساس انسجام بیماران مولتیپل اسکلروزیس (ام اس)»، مجله علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی،دوره24،شماره3، صص 181-175.
-نعیمی، ابراهیم. آشفته، سید محمدحسین. طالبی، ریحانه. (1394). «بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی با همایندی ادراک از خود و تفکر انتقادی در دانش­آموزان».فرهنگ مشاوره و روان درمانی. سال 7، شماره26، صص 44-27.
-یزدانی، محمد رسول. مومنی، خدامراد. (1395). «نقش سبک زندگی و تاب آوری در پیش بینی سلامت روان و خود شفقت ورزی دانشجویان دانشگاه رازی کرمانشاه در سال 1393»، مجله تحقیقات بالینی در علوم پیراپزشکی،سال 5، شماره 2.
-Antonovsky A. (1993).The structure and properties of the sense of coherence scale. Soc Sci Med;36(6):725-33.
-Bandura,A. & Locke, E.A.(2003). Negative Self- efficacy and goal revisited. Journal of Applied psychology. 88, 1, 87- 89.
 
-Breines, J. G., & Chen, S. (2012). Self-compassion increases selfimprovement motivation. Personality and Social Psychology Bulletin, 38(9), 1133–1143.
 
-Brown, R. L., & Turner, R. J. (2010). Physical disability and depression. Journal of Aging and Health. 22(7), 977- 1000
 
-Chan  JY, Chan F, Ditchman N, Phillips B, Chou CC. (2013). Evaluating Snyder's hope theory as a motivational model of participation and life satisfaction for individuals with spinal cord injury: A path analysis. Rehabilitation Research, Policy, and Education, 27(3):171-185.
 
-Conner, M. (2015). Self-efficacy, stress, and social support in retention of student registered nurse anesthetists. AANA journal, 83(2), 133-138.
 
-Eriksson M, Lindstrom B. (2005) Validity of Antonovsky sense of coherence scale: a systematic review. J Epidemiol Community Health;59(6):460-6.
 
-Evans T. (2005). The Tools of Encouragement. The International child & Youth Care Network.
-Honey A, Honey V, Llewellyn G & Kariuki M. (2010). Mental Health and Disability. In: International Encyclopedia of Rehabilitation. Australia: University of Sydney.
 
- Langeland E, Wahl AK. (2009). The impact of social support on mental health service users' sense of coherence: a longitudinal panel survey. Int J Nurs Stud..; 46, 830-837.

-Lindblad, C., K. Sandelin, L. M. Petersson, C. Rohani, and A. Langius Eklöf. (2016). “Stability of the 13-Item Sense of Coherence (SOC) Scale: A Longitudinal Prospective Study in Women Treated for Breast Cancer.” Quality of Life Research 25 (3): 753–760. doi:10.1007/s11136-015-1114-4.
 
-Mahammadzadeh A, Poursharifi H & Alipour A. Validation of Sense of Coherence (SOC) 13-
item scale in Iranian sample. Procedia Social and Behavioral Sciences. 2010; 5: 1451–5.
 
-Mosewich, A., Kowalski, K., Sabiston, C., Sedgwick, W., & Tracy, J. (2011). Self- compassion :A potential resource for young women athletes. Journal of Sport & Exercise Psychology, 33, 103-123.
 
-Müller J, Hess J, Hager A. (2014). Sense of coherence, rather than exercise capacity, is the stronger predictor to obtain health-related quality of life in adults with congenital heart disease. Eur J Prev Cardiology. 21(8):949-55.
-Neely, M. E., Schallert, D. L., Mohammed, S. S., Roberts, R. M., & Chen,Y. (2009). Self-kindness when facing stress: the role of self-compassion, goal regulation, and support in college students well-being. Motivation and Emotion, 33, 88–97.
 
-Neff, K. D.(2003).Self-compassion: An alternative conceptualization of a healthy attitude toward oneself. Self and Identity,2(2), 85-101..
 
-Neff, K. D., Hseih, Y., & Dejitthirat, K. (2005). Self-compassion, achievement goals, and coping with academic failure. Self and Identity, 4, 263–287.
 
-Neff, K. D.(2008). Self-compassion: Moving beyond the pitfalls of a separate self-concept. In J. Bauer, & H. Wayment (Eds), Transcending self-interest: Psychological explorations of the quiet ego (pp.95-105). Washington, DC: APA Books.
 
-Neff, K. D. (2011). Self-compassion, Self-esteem and well being. Social and Personality Psychology Compass, 5, 1-11.
 
-Raes, F., Pommier, E., Neff, K. D & Gucht, D.V. (2011). Construction and factorial validation of a short form of the self compassion scale. Clinical psychology and psychotherapy, 18, 250-255.

-Seligman ME, Csikszentmihalyi M. ( 2000). Positive psychology. An introduction. Am Psychol; 55(1): 5-14.
 
-Sherer, M., Maddux, J. E., Mercandante, B., Prentice- Dunn, S., Jacobs, B., & Rogers, R.W. (1982). The selfefficacy scales: Costruction and validation. Psychological Reports, 51,
 
-Smedema, S. M., Pfaller, J., Moser, E., Tu, W. M., & Chan, F. (2013).  Measurement structure of the trait hope scale in persons with spinal cord injury: A confirmatory factor analysis. Rehabilitation Research, Policy, and Education, 27, 206–212.
 
-Smeets, E., Neff, K., Alberts, H., & Peters, M. (2014). Meeting suffering with kindness: effects of a brief self-compassion intervention for female college students. Journal of Clinical Psychology.
 
-Tyszka AC, Farber RS. (2010). Exploring the relation of health-promoting behaviors to role participation and health-related quality of life in women with multiple sclerosis: a pilot study. Am J Occup Ther ;64:650-59.
 
-Watts, R, E. & Garza, Y. (2008). using children's Drawings to facilitate the acting "As If" technique. The Journal of individual psychology. 64(1):113-118.
 
-Wain Wright NWJ. Surtees G, Welch AA, Luben RN, Khaw KT, Bingham SA. (2008) Health life style choices: could sense of coherence aid health promotion. J Epidemiol Commun Health;61:871-76.
 
-Wijesuriya N, Tran Y, Middleton J, Craig A. Impact of fatigue on the health-related quality of life in persons with spinal cord injury Arch Phys Med Rehabil. 2012; 93: 319-24.
 
-Zeller, M., Yuval, K., Nitzan-Assayag, Y., & Bernstein, A. (2014). Self-compassion in recovery following potentially traumatic stress: longitudinal study of at-risk youth. Journal of abnormal child psychology. Published online: 20 september 2014
فرهنگ مشاوره و روان درمانی
دوره 9، شماره 33 - شماره پیاپی 33
فروردین 1397
صفحه 163-185
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار