فرهنگ مشاوره و روان درمانی

شماره جاری

بر اساس شماره‌های نشریه

بر اساس نویسندگان

بر اساس موضوعات

نمایه نویسندگان

نمایه کلیدواژه ها

درباره نشریه

اهداف و چشم انداز

اعضای هیات تحریریه

اصول اخلاقی انتشار مقاله

بانک ها و نمایه نامه ها

پیوندهای مفید

پرسش‌های متداول

فرایند پذیرش مقالات

اطلاعات آماری نشریه

اخبار و اعلانات

اثر بخشی بازی درمانی با رویکرد شناخت اجتماعی بر مشکلات رفتاری کودکان با اختلال های رفتاری برون نمود

نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه روان شناسی کودکان استثنائی دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

پژوهش با هدف طراحی اثربخشی بازی شناختی اجتماعی بر کودکان با اختلال رفتاری برون نمود انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کودکان ۱۰ تا ۱۳ سال مراکز اموزشی تهران در سال ۹۷-۹۶ بود. از بین کل جامعه هدف تعداد دو مرکز و از هر مرکز ۱۰ نفر در مجموع،۲۰ نفر که دارای پرونده اختلال برون نمود بودند، به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت تصادفی دو گروه آزمایش(۱۰ نفر) و گروه کنترل(۱۰ نفر) جانمایی شدند. قبل از اجرای برنامه اصلی، برنامه به صورت آزمایشی بر روی سه نفر از جامعه هدف اجرا شد و بعد از رفع ضعف‌های موجود به مدت سه ماه در برنامه بازی درمانی شرکت نمودند و گروه کنترل در این مدت هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. پرسشنامه آخنباخ (فرم گزارش معلم) برای گرداوری اطلاعات اجرا شد. اعتبار پرسشنامه مذکور با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۸۳ درصد گزارش شده است. همچنین همبستگی درونی مقیاس ها به منزله شاخص روایی ۹۷/. بوده است. اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری تحلیل کوواریانس چند متغیره و اندازه گیری مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بازی درمانی با رویکرد شناخت اجتماعی موجب کاهش مشکلات رفتاری کودکان با اختلال برون نمود (P≤0/05) شد. با توجه به تفاوت معنی دار بین گروههای آزمایش و کنترل می توان از بازی درمانی مبتنی بر شناخت اجتماعی به عنوان روش درمانی موثر برای کاهش مشکلات رفتاری کودکان با اختلال برون نمود استفاده کرد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Developing play therapy program based on social cognition and study of its effectiveness on children with externalizes behavioral disorder

نویسنده [English]

  • Saeed Rezayi

عضو هیات علمی

چکیده [English]

This study aimed to Developing of play therapy program based on social cognition and study of its effectiveness on children externalizes behavioral disorder.
The research method was full experimental with pretest, post test and follow up design. the subjects were screened for inclusion criteria 13 to 15 boys, then 20 children with externalizes disorder were selected and after being matched, they were randomly assigned to experimental and control groups (10 persons in each experimental and control group). intervention program applied in 10 sessions for 3 months. Achenbach questionnaire used data gathering its validity is 83% using Cronbach's alpha coefficient. Also, scales internal correlation has been as narrative 97% (aggressive behavior and extroverted). Resulting data have shown that play therapy caused to decrease children behavioral problems with externalizes disorder by the social cognition procedure (p≤0/05). Based on the findings, it suggested that this support programs be implemented in community of children with externalizes disorder.

کلیدواژه‌ها [English]

  • play therapy
  • social cognition
  • externalizes
مراجع
بنی اسدی، مریم (1392). اثربخشی برنامه­ی آموزش بخشش بر کاهش پرخاشگری، ارتقاء همدلی و بخشش نوجوانان پسر بزهکار کانون اصلاح و تربیت تهران. پایان­نامه­ی کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی
حمزه لوی، زهرا (1391). بررسی تأثیر بازی‌درمانی گروهی کودک محور بر کاهش شدت نشانگان اختلال سلوک دانش آموزان پسر. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی
رضایی، سعید (1394). کفایت اجتماعی کودکان و نوجوانان. تهران: انتشارات آوای نور
رضایی، سعید (1395). کفایت اجتماعی کودکان با اختلال‌های برون نمود و درون نمود. تهران: انتشارات آوای نور
زارع ابراهیم‌آبادی، مهدی. گنجی، کامران (1394). بررسی شیوع اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و همبودی آن با اختلال یادگیری در دانش آموزان دبستانی، مجله ناتوانی‌های یادگیری، دوره سوم، شماره چهار، ص ۲۵ الی ۳۴
صباغ زاده، زینب (1393). بررسی تأثیر آموزش همدلی بر کاهش پرخاشگری در پسران بی‌سرپرست. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی
کهریزی، سمیه. مرادی، آسیه. مؤمنی، خدامراد (۱۳۹۳). اثربخشی شن بازی‌درمانی بر کاهش پرخاشگری بیش فعالی کودکان پیش‌دبستانی. فصلنامه علمی پژوهشی فرهنگ مشاوره. سال پنجم، شماره ۱۸. ص ۱۲۷- ۱۵۰
گلی، مهری (1395). اثربخشی تنظیم هیجان بر کاهش میزان زورپذیری کودک پیش‌دبستانی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.
Ashwin C. Ricciardelli p. Baron- Cohen S. (2008). Positive and negative gaze perception in autism spectrum conditions. Journal of Social Neuroscience. 26:1-12
Baggerly.j. Parker. M. (2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of counseling& Development. 83.387-396.
Baron-Cohen, S. & Wheelwright, S. (2004). The empathy quotient an investigation of adults with Asperger syndrome or high functioning autism and normal sex differences. Journal of Autism Developmental Disorders. 34(2), 163-175.
Buckner V J E, Castille C M, Sheets T L. (2015). The Five Factor Model of personality and employees’ excessive use of technology. Journal of Computers in Human Behavior. 28, 1947 -1953.
Carrol J. (2002). Play thrapy: the children views. Child and family social work. New York: W.W. Norton
& Company. 177-187
Glazer H. (2009). Expression of children Grief: A qualitative study. International journal of play therapy. 7: 51-65
Happe, F., Booth, R., Charlton, R., & Hughes, C. (2006). Executive function deficits in ASD and attention deficit/hyperactivity disorder: Examining profiles across domains and ages. Journal of Brain and Cognition. 61, 25-39.
Kaplan and Sadock’s. (2011). Comprehensive Textbook of Psychiatry, Eighth Edition, by Benjamin James Dadock,Harold I. Kaplan, Virginia A. Sadock. Lippincott, Williams and Wilkins. NY: prens hall pub.
Rowland, A. S., Lesesne, C. A. & Abramovitz, A. J (2013).The Epidemiology of attention-deficit/ hyperactivity disorder (ADHD): a public health view. Mental retardation & developmental disabilities research reviews. 8, 162-170.
Renwick, S., & Emler, N. (2013). The relationship between social skills deficits and juvenile delinquency. British Journal of Clinical Psychology. 30, 61–71.
Sahin, M (2012). visitation into efficiency of empathy training program on preventing bullying in primary schools. Journal of Children and Youth Services Review.34 (7), 1325-1330.
Stucky RR, Eichner JM, Melzer SM (2014). Child life services. Pediatric Evanston: Official journal of the
American Academy of Pediatrics publication. 118:1757-1763
Wakabayashi Akio. Simon Baron-Cohen (2006). Development of short forms of the Empathy Quotient (EQ-Short) and the Systemizing Quotient (SQ-Short). Personality and Individual Differences. 41. 929–940
Wittchen, H., & Hecht, H. –U. (2013). The frequency of social dysfunction in a general population sample and in patients with mental disorders: A comparison using the social interview schedule (SIS). Journal of Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology. 23, 17–29
Young, K.S. Psychology of computer use: XL. (2011). Addictive use of the internet. A case study that breaks the stereotype. Journal of Psychological Reports. 79, 899-902.
فرهنگ مشاوره و روان درمانی
دوره 11، شماره 44 - شماره پیاپی 44
دی 1399
صفحه 219-234
فایل ها
هم رسانی
ارجاع به این مقاله
آمار