بنی اسدی، مریم (1392). اثربخشی برنامهی آموزش بخشش بر کاهش پرخاشگری، ارتقاء همدلی و بخشش نوجوانان پسر بزهکار کانون اصلاح و تربیت تهران. پایاننامهی کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی
حمزه لوی، زهرا (1391). بررسی تأثیر بازیدرمانی گروهی کودک محور بر کاهش شدت نشانگان اختلال سلوک دانش آموزان پسر. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبایی
رضایی، سعید (1394). کفایت اجتماعی کودکان و نوجوانان. تهران: انتشارات آوای نور
رضایی، سعید (1395). کفایت اجتماعی کودکان با اختلالهای برون نمود و درون نمود. تهران: انتشارات آوای نور
زارع ابراهیمآبادی، مهدی. گنجی، کامران (1394). بررسی شیوع اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی و همبودی آن با اختلال یادگیری در دانش آموزان دبستانی، مجله ناتوانیهای یادگیری، دوره سوم، شماره چهار، ص ۲۵ الی ۳۴
صباغ زاده، زینب (1393). بررسی تأثیر آموزش همدلی بر کاهش پرخاشگری در پسران بیسرپرست. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی
کهریزی، سمیه. مرادی، آسیه. مؤمنی، خدامراد (۱۳۹۳). اثربخشی شن بازیدرمانی بر کاهش پرخاشگری بیش فعالی کودکان پیشدبستانی. فصلنامه علمی پژوهشی فرهنگ مشاوره. سال پنجم، شماره ۱۸. ص ۱۲۷- ۱۵۰
گلی، مهری (1395). اثربخشی تنظیم هیجان بر کاهش میزان زورپذیری کودک پیشدبستانی. پایاننامه کارشناسی ارشد. دانشگاه تهران
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.
Ashwin C. Ricciardelli p. Baron- Cohen S. (2008). Positive and negative gaze perception in autism spectrum conditions. Journal of Social Neuroscience. 26:1-12
Baggerly.j. Parker. M. (2005). Child-centered group play therapy with African American boys of the elementary school level. Journal of counseling& Development. 83.387-396.
Baron-Cohen, S. & Wheelwright, S. (2004). The empathy quotient an investigation of adults with Asperger syndrome or high functioning autism and normal sex differences. Journal of Autism Developmental Disorders. 34(2), 163-175.
Buckner V J E, Castille C M, Sheets T L. (2015). The Five Factor Model of personality and employees’ excessive use of technology. Journal of Computers in Human Behavior. 28, 1947 -1953.
Carrol J. (2002). Play thrapy: the children views. Child and family social work. New York: W.W. Norton
& Company. 177-187
Glazer H. (2009). Expression of children Grief: A qualitative study. International journal of play therapy. 7: 51-65
Happe, F., Booth, R., Charlton, R., & Hughes, C. (2006). Executive function deficits in ASD and attention deficit/hyperactivity disorder: Examining profiles across domains and ages. Journal of Brain and Cognition. 61, 25-39.
Kaplan and Sadock’s. (2011). Comprehensive Textbook of Psychiatry, Eighth Edition, by Benjamin James Dadock,Harold I. Kaplan, Virginia A. Sadock. Lippincott, Williams and Wilkins. NY: prens hall pub.
Rowland, A. S., Lesesne, C. A. & Abramovitz, A. J (2013).The Epidemiology of attention-deficit/ hyperactivity disorder (ADHD): a public health view. Mental retardation & developmental disabilities research reviews. 8, 162-170.
Renwick, S., & Emler, N. (2013). The relationship between social skills deficits and juvenile delinquency. British Journal of Clinical Psychology. 30, 61–71.
Sahin, M (2012). visitation into efficiency of empathy training program on preventing bullying in primary schools. Journal of Children and Youth Services Review.34 (7), 1325-1330.
Stucky RR, Eichner JM, Melzer SM (2014). Child life services. Pediatric Evanston: Official journal of the
American Academy of Pediatrics publication. 118:1757-1763
Wakabayashi Akio. Simon Baron-Cohen (2006). Development of short forms of the Empathy Quotient (EQ-Short) and the Systemizing Quotient (SQ-Short). Personality and Individual Differences. 41. 929–940
Wittchen, H., & Hecht, H. –U. (2013). The frequency of social dysfunction in a general population sample and in patients with mental disorders: A comparison using the social interview schedule (SIS). Journal of Social Psychiatry and Psychiatric Epidemiology. 23, 17–29
Young, K.S. Psychology of computer use: XL. (2011). Addictive use of the internet. A case study that breaks the stereotype. Journal of Psychological Reports. 79, 899-902.