نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

1 دانش آموخته کارشناس ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه فردوسی مشهد

2 استاد گروه روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد

3 دانشیار گروه روان‌شناسی دانشگاه سیستان و بلوچستان

چکیده

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی بر کاهش حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید افراد دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی است. این پژوهش، از نوع تک آزمودنی A-B با طرح خطّ پایۀ چندگانه و پیگیریِ یک ماهه می‌باشد. جامعۀ آماری، کلّیۀ افراد 18 تا 30 ساله بودند که در بازۀ زمانی اسفند 1394 و فروردین 1395 پس از دیدن اطّلاعیه‌ها، به کلینیک روان شناختی دانشکدۀ علوم تربیتی و روان شناسیِ دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کردند. روش نمونه گیری، هدفمند بود. در مجموع از 34 نفری که به کلینیک مراجعه کردند، سه نفر نشانگان شخصیّت اجتنابی داشتند، که با استفاده از پرسشنامۀ چندمحوری بالینی میلون و مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلالات شخصیّت، انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان، در موقعیّت‌های خطّ پایه، جلسات پنجم، دهم، شانزدهم و یک ماه بعد از مداخله به پرسشنامۀ حسّاسیّت بین فردی (IPSM) پاسخ دادند. روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی نیز طیّ 16 جلسه اجرا گردید. تحلیل داده‌ها به روش تحلیل دیداری نمودار، اندازۀ اثر، درصد داده های همپوش و غیرهمپوش انجام شد. نتایج بیانگر این بود که روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی، به طور معناداری حسّاسیّت بین فردی، گوش بزنگی بین فردی و نیاز به تأیید را در شرکت‌کنندگان، در پایان درمان و پیگیری کاهش داد. براین اساس می‌توان گفت که روان درمانی کوتاه مدّت روابط موضوعی در کاهش علائم افراد دارای نشانگان شخصیّت اجتنابی مؤثّر است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The effectiveness of brief object relations psychotherapy on reduction of interpersonal sensitivity, interpersonal awareness and need for approval of individuals with avoidant personality syndrome

نویسندگان [English]

  • Elham Najjarpoor Mohammadabadi 1
  • Bahramali Ghanbari Hashemabadi 2
  • Mehrdad Mazaheri 3

1 M.A, Clinical Psychology, Ferdowsi University of mashhad, Mashhad, Iran

2 Professor, Department of Psychology, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran.

3 Assistant Professor, Department of Psychology, university of Sistan and Baluchestan, Iran.mazaheri@hamoon.usb.ac.ir

چکیده [English]

The aim of this article is to determine the effectiveness of brief object relations psychotherapy on reduction of interpersonal sensitivity, interpersonal awareness and need for approval of individuals with Avoidant Personality syndrome. This is a Single – Subject A-B design with multiple baseline and one month following up. Statistical society consisted of all individuals 18 to 30 years old who referred to the Psychology Clinic of Faculty of Education and Psychology of Ferdowsi University after seeing the announcements of research design between February 2016 and March 2016. Sampling method was purposeful. 34 individuals referred to the clinic and among them 3 individuals had Avoidant Personality syndrome which selected by Millon Clinical Multitaxial Inventory (MCMI-III) and Structural Clinical Interview for assessing Axis II (SCID-II). The research participants at baseline, fifth, tenth and sixteenth sessions and one month after the intervention, responded to the interpersonal Sensitivity Measure questionnaire (IPSM). The brief psychotherapy accomplished in 16 sessions. Data analysis was done by using visual analysis chart, effect size and percentages of overlapping and non-overlapping data. Results showed that, brief object relations psychotherapy reduced the interpersonal sensitivity, interpersonal awareness and need for approval of research participants significantly at the end of the therapy and in the following up period. It can be said that brief object relations psychotherapy is effective in reducing the symptoms of individuals with avoidant personality syndrome.

کلیدواژه‌ها [English]

  • brief object relations psychotherapy
  • interpersonal sensitivity
  • interpersonal awareness
  • need for approval
  • avoidant personality syndrome
انجمن روان‌پزشکی آمریکا. (1393). راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی. ترجمۀ سیّد محمدی. تهران: نشر روان. (2013).
شریفی، ع. مولوی، ه؛ نامداری، ک. روایی تشخیصی آزمون بالینی چندمحوری میلون-3. (1386). مجلۀ دانش و پژوهش در روان‌شناسی. 34.
شکیبا، ش؛ محمدخانی، پ؛ پورشهباز، ع و مشتاق، ن. (1389). اثربخشی روان­درمانی کوتاه‌مدت روابط موضوعی بر کاهش شدّت افسردگی و مشکلات بین فردی زنان مبتلا به اختلال افسردگی اساسی با همبودی اختلال­های شخصیت خوشه C. مجله روان‌شناسی بالینی، 4.
عطری فرد، م؛ شعیری، م؛ رسول‌زاده طباطبائی، ک؛ جان بزرگی، م؛ آزاد فلاح، پ؛ بانوپور، الف. (1391). بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانه‌های اختلال اضطراب اجتماعی. مجلۀ فرهنگ مشاوره و روان­درمانی، 9.
فتحی آشتیانی، ع. (1388). آزمون‌های روان‌شناختی (ارزیابی شخصیت و سلامت روان). تهران: انتشارات بعثت.
فراهانی، ح؛ عابدی، ا؛ آقامحمدی، س و کاظمی، ز. (1392). مبانی کاربردی طرح‌های مورد منفرد در پژوهش‌های علوم رفتاری و پزشکی، تهران: روان‌شناسی و هنر.
محمدخانی، پ. (1392). مصاحبۀ بالینی ساختاریافته برای اختلال­های DSM-IV. انتشارات دانژه. چاپ دوم.
یارمحمدی واصل، م؛ برجعلی، الف؛ گلزاری، م؛ دلاور، ع. (1391). بررسی اثربخشی طرح‌واره درمانی بر بهبود اختلال افسردگی اساسی عودکننده. مجلۀ فرهنگ مشاوره و روان­درمانی، 12.
Alden, L. E., & Fung, K. (2015). Avoidant Personality Disorder The Encyclopedia of Clinical Psychology: John Wiley & Sons, Inc.
Alresheed, F., Hott, B. L., & Bano, C. (2013). Single subject research: A synthesis of analytic methods. The Journal of Special Education Apprenticeship2(1), 1.
American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (DSM-5®). American Psychiatric Pub.
Barber, J. P., Morse, J. Q., Krakauer, I. D., Chittams, J., & Crits-Christoph, K. (1997). Change in obsessive-compulsive and avoidant personality disorders following time-limited supportive-expressive therapy. Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training34(2), 133.
Boyce, P., & Parker, G. (1989). Development of a scale to measure interpersonal sensitivity. Australasian Psychiatry, 23(3), 341-351.
Chambless, D. L., Fydrich, T., & Rodebaugh, T. L. (2008). Generalized social phobia and avoidant personality disorder: meaningful distinction or useless duplication. Depression and anxiety25(1), 8-19.
Cox, B. J., Pagura, J., Stein, M. B., & Sareen, J. (2009). The relationship between generalized social phobia and avoidant personality disorder in a national mental health survey. Depression and anxiety26(4), 354-362.
Eikenaes, I., Egeland, J., Hummelen, B., & Wilberg, T. (2015). Avoidant Personality Disorder versus Social Phobia: The Significance of Childhood Neglect. PloS one, 10(3), e0122846.
Gabbard, G. O. (2004). Long-term psychodynamic psychotherapy: A basic text. American Psychiatric Pub.
Høglend, P., Amlo, S., Marble, A., Bøgwald, K. P., Sørbye, Ø., Mary Cosgrove Sjaastad, M. D., & Heyerdahl, O. (2006). Analysis of the patient-therapist relationship in dynamic psychotherapy: An experimental study of transference interpretations. American Journal of Psychiatry.
Hummelen, B., Wilberg, T., Pedersen, G., & Karterud, S. (2007). The relationship between avoidant personality disorder and social phobia. Comprehensive psychiatry48(4), 348-356.
Johnson, J. G., Cohen, P., Chen, H., Kasen, S., & Brook, J. S. (2006). Parenting behaviors associated with risk for offspring personality disorder during adulthood. Archives of General Psychiatry, 63(5), 579-587.
Kantor, M. (2010). The essential guide to overcoming avoidant personality disorder: ABC-CLIO.
Livesley, W. John, ed. (2001) Handbook of personality disorders: Theory, research, and treatment. Guilford Press.
Lobbestael, J., Arntz, A., & Bernstein, D. P. (2010). Disentangling the relationship between different types of childhood maltreatment and personality disorders. Journal of Personality Disorders, 24(3), 285-295.
Masillo, A., Valmaggia, L. R., Lanna, A., Brandizzi, M., Lindau, J. F., Curto, M., & Leccisi, D. (2014). Validation of the Italian version of interpersonal sensitivity measure (IPSM) in adolescents and young adults. Journal of affective disorders156, 164-170.
Millon, T., Millon, C. M., Meagher, S., Grossman, S., & Ramnath, R. (2000). Personality disorders in modern life. John Wiley & Sons.
Morey, L. C., & Skodol, A. E. (2013). Convergence between DSM-IV-TR and D0SM-5 diagnostic models for personality disorder. Journal of Psychiatric Practice, 19, 179–193.
Porcerelli, J. H., Dauphin, V. B., Ablon, J. S., Leitman, S., & Bambery, M. (2007). Psychoanalysis with avoidant personality disorder: A systematic case study. Psychotherapy: Theory, research, practice, training44(1), 1.
Rosenthal, R., Cooper, H., & Hedges, L. V. (1994). Parametric measures of effect size. The handbook of research synthesis, 231-244.
Sadock, B. J., & Sadock, V. A. (2015). Kaplan and Sadock's synopsis of psychiatry: Behavioral sciences/clinical psychiatry. Lippincott Williams & Wilkins.
Stadter, M. (2009). Object relations brief therapy: The therapeutic relationship in short-term work. Jason Aronson.
Steenbarger, B. N. (1992). Toward science-practice integration in brief counseling and therapy. The Counseling Psychologist20(3), 403-450.
Svartberg, M., Stiles, T. C., & Seltzer, M. H. (2014). Randomized, controlled trial of the effectiveness of short-term dynamic psychotherapy and cognitive therapy for cluster C personality disorders. FOCUS.
Town, J. M., Abbass, A., & Hardy, G. (2011). Short-term psychodynamic psychotherapy for personality disorders: a critical review of randomized controlled trials. Journal of Personality Disorders25(6), 723.
Winston, A., Laikin, M., Pollack, J., Wallner Samstag, L., McCullough, L., & Muran, J. C. (1994). Short-term psychotherapy of personality disorders. American Journal of Psychiatry151(2), 190-194.