نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسنده

استادیار گروه روان شناسی دانشگاه کاشان

چکیده

پژوهش حاضر به منظور تدوین یک برنامه روانی- آموزشی برای زوجین متعارض و اثربخشی آن در کاهش سبک مقابله‌ای ناکارآمد و احتمال وقوع طلاق انجام شد. بر اساس مهارت‌های ارتباطی ستیر یک برنامه روانی- آموزشی تدوین شد که به روش گروه متمرکز، روایی محتوایی آن مطلوب بود. در یک طرح آزمایش پیش‌آزمون- پس‌آزمون و یک پیگیری 2 ماهه، اثربخشی آن بررسی شد. 32 شرکت کننده (16 زوج متعارض) در آستانه طلاق، از بین مراجعه‌کنندگان به شورای حل اختلاف در شهر کرج به ­روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی و مساوی در گروه­های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. خط پایۀ همه شرکت‌کنندگان در شیوۀ مقابله با تعارض و احتمال وقوع طلاق اندازه‌گیری شد. مداخلات روانی- آموزشی در 10 جلسه زوج‌درمانی برای گروه آزمایش اجرا گردید و همه شرکت‌کنندگان در پس‌آزمون و پیگیری ارزیابی شدند و داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری‌مکرر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که استفاده از سبک ناکارآمد مقابله‌ با تعارض و احتمال طلاق در زوجین شرکت‌کننده در برنامۀ روانی- آموزشی به طور معناداری پایین‌تر از گروه کنترل بود (P< 0.01). همچنین این تغییرات در مرحلۀ پیگیری مشاهده شد.نتایج پژوهش شواهدی را پیشنهاد می‌کند که برنامۀ روانی- آموزشی مبتنی بر الگوی ستیر یک روش زوج درمانی مناسب برای کاهش سبک ناکارآمد مقابله‌ با تعارض و احتمال وقوع طلاق در متقاضی طلاق و زوجین متعارض می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Developing a psycho-educational package based on Satir,s model for conflicting couples and it,s effectiveness on reducing inefficient coping strategy and divorce probability

نویسنده [English]

  • Asghar Jafari

Assistant of Psychology, Faculty of Human Science, University of Kashan, Kashan, Iran

چکیده [English]

Present research, aimed to develop a psycho-educational for conflicting couples and it,s effectiveness on reducing inefficient coping strategy and divorce probability. A psycho-educational package was developed based on Satir,s communication skills, that using focus groups, content validity was desirable. It,s effectiveness was studied in an experimental design of pretest- posttest and follow- up after 2 mouths. 32 participants (16 couples) purposeful sampling were selected thorough conflicting and divorcing couples referring to Dispute Resolution Council in karaj and equally assigned in experimental and control groups. Baseline of coping strategy and divorce probability all participants were measured. Psycho-educational interventions treat on experimental group in 10 couple therapy sessions and coping strategy and divorce probability of all participants were measured in posttest and follow-up and data were analyzed using repeated measurement. Results indicated that use of inefficient coping strategy and divorce probability significantly decreased in participants in psycho-educational sessions compared to the control group (P<0.01). Also these changes observed in follow up. The results of research provide some evidence to suggest that psycho-educational package based on Satir,s model is an appropriate couple therapy intervention for reducing inefficient coping strategy and divorce probability for divorce applicants and conflicting couples.

کلیدواژه‌ها [English]

  • ''Satir
  • s model''
  • ''inefficient coping strategy''
  • ''divorce''
  • ''conflicting couples''
آرین فر، نیره؛ پورشهریاری، مه سیما. (1396). «مدل معادلات ساختاری پیشبینی تعارضات زناشویی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه حوزه بریدگی و طرد و متغیر میانجی سبک های عشق ورزی»، فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 8(29): 107-134.
بیات، عالمتاج. (1392). رابطۀ حمایت اجتماعی ادراک شده و مشکلات عاطفی با احتمال وقوع طلاق در زوجین متعارض. پایان نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر.
سیتر، ویرجینیا (1972)، آدم سازی. ترجمۀ بهروز بیرشک (1380)، تهران، انتشارات رشد.
عزیزی، آرمان؛ قسمی، سیمین. (1396). «مقایسه اثربخشی سه رویکرد راه‌حل‌مدار، شناختی‌رفتاری و درمان  -مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی و کیفیت زندگی زنان مطلقه»، فرهنگ مشاوره و روان درمانی،8(29): 207-236.
قادری، زهرا؛ تبریزی، مصطفی؛ احقر، قدسی. (1388). «اثربخشی خانواده‌درمانی ستیر بر تغییر سبک‌های مقابله با تعارض زناشویی»، مجلۀ اندیشه و رفتار، 3(11): 67-76.
نامنی، ابراهیم؛ شیرآشیانی. (1395).  «اثربخشی ترکیب دو روش درمانی راه‌حل‌مدار و روایتی بر سرزندگی و کنترل عواطف در زنان متقاضی طلاق»، فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی،7(21): 149-169.
 
 
Amato, P. R.; Marriott, B. H. (2016). ''A Comparison of high-and low Distress Marriages that end in Divorce''. Journal of Marriage and Family. 69(2): 621-638.
Arieta, M. T. (2008). Women s'Couple Relationship Satisfaction: The Impact of Family Structure and Interpersonal Conflict. Unpublished Doctoral Dissertation. Sanfrancisco University.
Banmen, J. (2014). ''The Satir Model: Yesterday and today''. Journal of Contemporary Family Therapy. 1(2): 7-22.
Berg, A. O. (2017). Screening for Family and intimate Partner Violence: Recommendation statement. Annuals of Family Medicine, 2, 156-160.
Berger, R.; Hannan, M. (2001). Preventive Approaches in Couples Therapy. New York: The Guilford Press.
Broadwell, D. F.; Light, K. C.  (2016). ''Hostility, conflict and cardiovascular response in married couple: a focuses on the dyad''. Journal of Health &Human Services, 12(3): 142-152.
Brubacher, L. (2016). ''Integrating emotion-focused therapy with the satir model''. In Journal of marital and family therapy, 32(3): 141-153.
 Chang, A. S. (2017). ''Self-Reported Reasons for Divorce and Correlates of Psychological Well-Being Among Divorced Korean Immigrant Women''. Journal of Divorce & Remarriage, 40(1): 111-128.
Coan, S. (2004). The Impact of Residential Experience on the Division of Household labor, Conflict Patterns, Differentiation, and Marital Satisfaction. Unpublished Doctoral Dissertation.
David, W. C.; Jack, C. (2007). ''The Impact of Divorce on the Family''. Journal of Child Psychiatry and Human. 2, 78-83.
Dempsey, M. (2017). ''Negative Coping as mediator in the relation between Violence and outcomes: Inner- city African American youth''. American Journal of Orthopsychiatry, 72(1): 102–109.
Dunham, S. H. (2008). Emotional Skillfulness in African American Marriage. Intimate Safety as a Mediator of the Relationship between Emotional Skillfulness and Marital Satisfaction. Unpublished Doctoral Dissertation. University of Akron.
Faulker, R. A.; Davey, M.; Davey, A. (2017). ''Gender – related predication of change in Marital Satisfaction and Marital Conflict''. American Journal of Family Therapy, 33(4): 19-22.
Glick, I. D. (2003).'' Understanding the Functional Family''. In I.D. Glick (Ed). Marital and Family Therapy, 57- 81.
Gottman, J. M.; Notarius, C. I.; Markman, H. (2001). A Couples Guide to Communication. Champaign. Research Press.
Halford, K. A.; Moore, E. N. (2016). ''Relationship education and the prevention of couple relationship problems''. Journal of Marital and family therapy, 15(2): 121-134.
Harway, M. (2011). Handbook of Couples Therapy. Hoboken. New Jersey.
Hollman, T. B.; Jarvis, M. O. (2013). ''Hostile, Volatile, Avoiding and Validating. Couple-Conflict types: An Investigation of Gottman's Couple Conflict types'', Personal Relationship, 10(2), 267- 282.
Kessler, R. C.; Walter, E. E.; forthofer, M. S. (2007). ''The Social Consequences of Psychiatric Disorders. Probability of Marital stability''. American Journal of Psychiatry, 407(2): 1092-1096.
Kettrey, H. H.; Emery, B. C. (2006). ''Communication styles and Marital Satisfaction in Israeli and American Couples'', Journal of family Violence. 6(3): 400-407.
Kurdek, L. A. (2008). ''The Nature and Predictors of the Trajectory of change in Marital  Quality for Husbands and Wives over the first 10 years of Marriage''. Developmental Psychology, 35 (5):1283-1296.
larsen, R. J.; Buss, D. M. (2015).  Personality Psychology. New York: McGraw-hill.
Liza, J. K.; Lorn, E. E.; Mark, M. S. (2004). 'The psychological disorders of couples with conflicts''. American Journal of Psychiatry. 46(3): 61-70.
Maki, K. H.; Banmen, J. D. (2017). Changing the impact of Family Rules. Satir institute of the pacific.
Mudd, J. E. (2000). ''Solution – Focused Therapy and Communication Skills Training''. Journal of Marital and Family Therapy, 30(2): 20-25.
Nichols, M. P.; Schwartz, R. C. (2001). The essentials of family therapy. America – A Person Education. Company.
Oleary, K. D.; Turkewitz, H. (2000). ''A Comparative Outcome study of Behavioral Marital Therapy and Communication Therapy'', Journal of Marital and Family Therapy, 6)2): 30-36.
Oleary, K. D.; Turkewitz, H. A. (2017). ''A Comparative outcome study of Behavioral Marrital Therapy and Communication Therapy''. Journal of Marital and Family Therapy, 7(2): 159-169.
Satir, V. (1988). The New People making. Palo Alto, CA: Science and Behavior Books.
Sevinc, M.; Sibel Garip, E. (2016). ''A Study of Parents’ Child Raising Styles and Marital Harmony'', Procedia Social and Behavioral Sciences, 2(3): 1648 – 1653.
Skaldeman, P. (2012). ''Converging or Diverging Views of Self and Other'.  Judgment of Relationship Quality in Married and Divoreed Couples'',  Journal of Divorce & Remarriage, 39(3): 44, 55.
Steuber, K. R. (2005). Adult Attachment, Conflict Style, and Relationship Satisfaction: A Comprehensive Model. Unpublished Doctoral Dissertation. New York University. www.udel.edu/communication/web/thesisfiles/kel isteuber thesis.
Waring, E. M. (2013). Enhancing Marital Intimacy through Facilitating Cognitive Self-Disclosure. Routledge Publication.
Whitton, S. W.; waldinger, R. J., Schulz, M. S.; Allen, J. P.; Crowell, J. A.; Hauser, S. T. (2008). ''Prospective associations from Family of Origin Interaction to Adult Marital Interaction and Relationship Adjustment'', Journal of Family Psychology, 22 (2), 274 – 286.
Witkin, S. L.; Rose, S. D. (2005). ''Group Training inC skills for couples: A Preliminary Report''. In the American Journal of Family Therapy, 6(4): 45-56.
Yelsma, P. (2000). ''Marital Communication, Adjustment and Perceptual Differences between Happy and Counseling Couples'', In the American Journal of family therapy, 12(2): 26-36.