نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

• مسیب یار محمدی واصل ¹
• احمد برجعلی ²
• محمود گلزاری ³
• علی دلاور ⁴

¹ عضو هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینای همدان

² هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبائی

³ عضو هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی

⁴ استاد دانشگاه علامه طباطبائی

چکیده

هدف: نظریه طرحواره برای بیماران با مشکلات روا نشناختی مزمن که موفقیت قابل توجهی در درمان شناختی به دست نمی آوردند، رشد یافت. اگرچه این نظریه اغلب برای اختلالات شخصیت به کار م یرود، اما م یتواند برای اختلال افسردگی برنامه درمانی مناسبی باشد. بنابراین این پژوهش با این هدف آغاز شد که نشان دهد آیا طرحواره درمانی بر بهبود علائم افسردگی اساسی عودکننده مؤثر است یا خیر؟ روش: این پژوهش بر اساس طرح آزمایشی تک آزمودنی با روش خط پایه چندگانه بر روی 6 آزمودنی (20-30 سال) که دارای اختلال افسردگی اساسی بودند، انجام گرفت. داد ه ها به وسیله پرسشنامه های ( 1) افسردگی بک ( 2 طرحواره های یانگ ( 3) مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات محور I در DSM-IVدست آمد. با انجام مصاحبه بالینی و تشخیص اختلال افسردگی اساسی، طرحواره درمانی در12 جلسه 60-45 دقیقه ای (تقریباً هر هفته یک جلسه) اعمال شد. که پیش از مداخله، حین مداخله و پس از پایان مداخله آزمودن یها پرسشنامه های پژوهش را تکمیل کردند. یافته ها: تحلیل داده ها اثر بخشی نسبی طرحواره درمانی را در کاهش علائم اختلال افسردگی اساسی عودکننده و اصلاح و بهبود طرحواره های ناکارآمد اولیه افراد افسرده نشان داد. نتیجه گیری: بنابراین با شناسایی طرحواره های افسرده ساز م یتوان آنها را هدف درمان قرار داد و با مداخلات درمانی متمرکز بر طرحواره موجب تغییر و اصلاح آنها شد.

کلیدواژه‌ها

• طرحواره های ناکارآمد اولیه
• طرحواره درمانی
• افسردگی اساسی عودکننده
• تک آزمودنی

عنوان مقاله [English]

The Effect of Schema Therapy in Patients with Recurrent Depression Disorder: A Single-Case Study

نویسندگان [English]

• mosayeb yar mohamadi vasel ¹
• ahmad brj'ali ²
• mahmood goolzari ³
• ali delavar ⁴

چکیده [English]

Schema theory is developed for patients with chronic psychological problems who have not achieved significant success in cognitive therapy. Although this approach has been applied mostly to personality disorders, it can also be a useful treatment for depression disorder. Therefore, the aim of this study is to show whether or not schema therapy is effective in the treatment of recurrent major depressive symptoms. This single-case experimental study is carried out with the method of multiple baseline on six patients who are all diagnosed with primarily a DSM-IV recurrent depression disorder. Patients are tested in four points in time; pre- treatment, in the 4th session, the 8th session, and the 12th session (post- treatment). Instruments used are Beck Depression Inventory (BDI), Short Form of Young Schema Questionnaire (YSQ) and Structured Clinical Interview for DSM-IV Axis I Disorder (SCID-I). The findings show that schema therapy plays a role in improving the symptoms of recurrent depression disorder and early maladaptive schema during the treatment. The results of the present study indicate that schema therapy could be effective in treating recurrent depression disorder. Thus, by identifying depressive schemas, they can be treated and reformed with interventions focused on the schema.

کلیدواژه‌ها [English]

• Early Maladaptive Schema
• Schema therapy
• recurrent depression disorder
• single-case study