نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی

نویسندگان

• فریبا سهیلی ¹
• آتوسا کلانترهرمزی ²

¹ کارشناس ارشد مشاوره، دانشگاه علامه طباطبایی

² استادیار دانشگاه علامه طباطبایی

چکیده

هدف پژوهش حاضر بررسی همبستگی میان رابطۀ پدر- فرزندی وکفایت اجتماعی در نوجوانان است. جامعۀ پژوهش دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان‏های شهرستان سنندج در سال تحصیلی 92-1391 بود که از این جامعه240 دانش آموز (120 دختر و120 پسر) به صورت تصادفی و با نمونه گیری خوشه‏ای چند مرحله‏ای انتخاب شدند. پژوهش حاضر از نوع توصیفی و با روش همبستگی است. ابزارهای اندازه گیری عبارت اند از: آزمون کفایت اجتماعی و مقیاس رابطۀ ولی- فرزندی (PCRS). برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین کفایت اجتماعی و رابطه با پدر ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد و تحلیل رگرسیون نشان داد که رابطه با پدر بیشترین تاثیر را بر مهارت‏های ارتباطی و کمترین تاثیر را بر آمایه‏های انگیزشی داشته است و شدت رابطۀ پدر- فرزندی و کفایت اجتماعی و ابعاد آن در گروه دختران بسیار بالاتر از همین رابطه در گروه پسران است. بنابراین رابطۀ پدر- فرزندی یکی از عوامل اثر‏گذار در افزایش کفایت اجتماعی در نوجوانان است

کلیدواژه‌ها

• کفایت اجتماعی
• رابطۀ پدر- فرزندی
• نوجوان

عنوان مقاله [English]

Examining the Correlation between Father–child Relationship and Adolescents' Social Competence

نویسندگان [English]

• F Soheili ¹
• A kalantar hormozi ²

¹ MA. Allameh Tabataba’ei University

² . Professor Assistant, Allameh Tabataba’ei University

چکیده [English]

The aim of this research was to investigate the correlation between father-child relationship and adolescents' social competence. The population consisted of high school female and male students of the Sanandaj city in the 2011-2012 academic year. Some 240 students (120 girls and 120 boys) from this population were selected randomly by multi-stage cluster sampling method. The study was descriptive and used correlational methods. The research instruments included: Social Competence questionnaire and Parent-Child Relationship Scale (PCRS). Data were analyzed by Pearson's correlation coefficient and regression analysis.
Conclusion:  The results showed that there was a significant relationship between father-child relationship and social competence. Regression analysis showed that relationship with father has the most effective results on communication skills and the least effect on motivation aspects. The range of father-child relationship and social competence and its aspects has much higher impact on girls group than the boys group. Thus father-child relationship is one of the most effective factors on increasing the social competence in adolescents.
 

کلیدواژه‌ها [English]

• : social competence
• father-child relationship
• adolescent