اصل مرز، فریبرز (1398). طراحی و آزمون برنامه آموزش فلسفه برای والدین و اثربخشی آن با برنامه آموزش فلسفه برای کودکان در جهت‌گیری هدفی دانشآموزان دختر پایه ششم ابتدایی. مجله علوم روان‍شناختی، 18(4): 2149-2161.
بهمنی، مهسا و جهان بخشی، زهرا (1399). اثربخشی برنامه مداخله‌ای بازی‍درمانی مبتنی بر رابطه والد-کودک بربهبود کیفیت تعامل والد-کودک و کاهش پرخاشگری کودکان پیش‌دبستانی. فرهنگ مشاوره و روان‌درمان، 11(4): 131-156.
جلالی، سلیمه و مولوی، حسین (۱۳۸۹). تأثیر بازی‍درمانی بر اختلال اضطراب جدایی کودکان. مجله روان‍شناسی، 14(4): ۳۷۰ -۳۸۲.
جلیلیان، سهیلا؛ عظیم پور، احسان و جلیلیان، فریبا (1395). اثربخشی برنامه آموزش فلسفه برای کودکان بر پرورش توانایی حل مسئله و قضاوت اخلاقی در دانشآموزان. پژوهش‌های تربیتی، 9 (1): 1-23.
چورپیتا، بروس ف (1395). درمان شناختی رفتاری اضطراب در کودکان: رویکرد واحد پردازه‍ای (چاپ دوم). ترجمه حلمی، تهران: نشر ارجمند.
حبیبی کلیبر، رامین؛ فرید، ابوالفضل و محمد زاده، رقیه (1398). اثربخشی روش اجتماع پژوهشی در برنامه آموزش فلسفه برای کودکان بر خودکارآمدی اجتماعی دانشآموزان. فصلنامه پژوهش‌های نوین روان‍شناختی. 14 (1): 67-98.
حمید، نجمه (1398). روان‍شناسی مرضی کودک بر اساس DSM-5 (چاپ سوم). تهران: انتشارات ارجمند.
دادستان، پریرخ (1399). روان‍شناسی مرضی تحولی از کودکی تا بزرگ‌سالی (جلد 1). چاپ چهاردهم، تهران: انتشارات سمت.
دره زرشکی پور، امیده؛ فلاح، محمدحسین و سعیدمنش، محسن (1398). طراحی داستان‌هایی برای ایجاد گسلش شناختی در برنامه فلسفه برای کودکان و اثربخشی آن بر کاهش علائم اختلال وسواس فکری-جبری کودکان دارای نشانه‌های OCD دوره ابتدایی شهرستان یزد. دو فصلنامه کودک و تفکر، 10(2): 1-30.
رضاپورمیرصالح، یاسر؛ خردمند، طاهره و شاهدی، سمیه (1396). اثربخشی آموزش هوش اخلاقی بر عملکرد اجتماعی و مشکلات رفتاری. فصلنامه اخلاق در علوم رفتاری، 12(1): 1-12.
رضایی، سعید (1399). اثربخشی بازی‍درمانی با رویکرد شناختی اجتماعی بر مشکلات رفتاری کودکان با اختلال‌های رفتاری برون نمود. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی، 11(4): 219-234.
رضایی، فهیمه؛ امیری، مهدی و طاهری، الهام (1396). اثربخشی درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی برکاهش اضطراب اجتماعی و ارزیابی شناختی منفی در دختران سخت شنوا. فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان‌درمانی، 8(4): 133-160.
رضایی، نورمحمد؛ پادروند، نادر؛ سبحانی، عبدالرضا و رضایی، علی محمد (1393). بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان در افزایش خلاقیت و مؤلفه‌های سیالی، انعطاف‍پذیری، ابتکار و بسط. فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی، 4(2): 19-36.
رئیسی، محبوبه و صفوی، پروین (۱۳۹۵). اثربخشی بازی‍درمانی در کاهش نشان‌های اضطراب جدایی کودکان ۳-۶ سال. اولین کنفرانس بین‌المللی پژوهش‌های نوین در حوزه روان‍شناسی ایران.
سیدی اندی، سیده معصومه؛ نجفی، محمود و رحیمیان بوگر، اسحاق (1400). مقایسه اثربخشی بازی درمانگری کودک محور و بازی درمانگری والدینی برسطوح نظریه ذهن در کودکان دارای اختلال اضطراب جدایی. مجله علوم روان‍شناختی، 20(1): 63-76.
صفارحمیدی، الناز؛ حسینیان، سیمین و زندی پور، طیبه (1396). تأثیر آموزش مثبت اندیشی بر ادراک شایستگی و مهارتهای اجتماعی کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست. سلامت روان کودک، 4(1): 13-22.
صنعتگر، رایحه و اسماعیلی، مریم (1399). اثربخشی بازی‍درمانی گروهی بر پذیرش اجتماعی و امید در کودکان مبتلا به سرطان. خانواده‌درمانی کاربردی، 1(2): 125-140.
عاشوری، محمد و یزدانی پور، معصومه (1397). بررسی تأثیر آموزش بازی‍درمانی گروهی با رویکرد شناختی رفتاری بر مهارتهای اجتماعی دانشآموزان کم‌توان ذهنی. فصلنامه توان‌بخشی، 19(3): 262-274.
عبدخدایی، محمدسعید و صادقی‍اردوبادی، آفرین (۱۳۹۰). بررسی میزان اضطراب جدایی کودکان و اثربخشی بازی‍درمانی با رویکرد رفتاری - شناختی بر کاهش آن. نشریه‌ی روان‍شناسی بالینی، 3(4): 51-58.
عسگری، محمد؛ دیناروند، حسن و ترکاشوند، محمدرضا (1394). تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان بر تفکر منطقی دانشآموزان دختر و پسر سوم راهنمایی منطقه ثامن. فصلنامه روان‍شناسی تربیتی، 9 (1): 25-42.
فاطمی، فاطمه السادات؛ صادقی، راحله و شاهبان، حمیده (1399). اثربخشی برنامه ترکیبی آموزش فلسفه به کودکان و همدلی بر شایستگی اجتماعی دانش‌آموز. دو فصلنامه تفکر و کودک، 11(2): 211-229.
فتحی، لیلا؛ احقر، قدسی و نادری، عزت اله (۱۳۹۷). تأثیر آموزش فلسفه برای کودکان (P۴C) به روش پژوهش مشارکتی بر مسئولیت‌پذیری دانشآموزان. فصلنامه خانواده و پژوهش، ۱۵ (۱): ۷-۱۸.
فلاح مهنه، تورج؛ یمینی، محمد و مهدیان، حسین (1397). تأثیر رویکرد محتواییِ آموزش فلسفه برای کودکان بر باورهای فراشناختی و تفکر انتقادی دانشآموزان ابتدایی. فصلنامه پژوهش در نظام‌های آموزشی، 12(3): 157-172
قاسمی، میترا؛ نجار، راضیه و نوری، ربابه (1393). اثر درمان گروهی شناختی رفتاری کوتاه‌مدت بر بروز نشانه‌های اضطراب اجتماعی. مجله دانشکده علوم پزشکی نیشابور، 2(4): 19-26.
قائدی، یحیی (1395). مبانی نظری فلسفه برای کودکان. تهران: انتشارات مرآت.
قنبریان، مهدی (1396). اثربخشی تنظیم هیجان بر عملکرد اجتماعی و جرأت ورزی دانشآموزان دختر دوره متوسطه شهر تبریز در سال تحصیلی 94-95. فصلنامه پژوهش‌های نوین روان‍شناسی، 12(3): 137-154.
کم، فیلیپ (1994). داستان‌های فکری 1 (چاپ چهارم). ترجمه فرزانه شهرتاش و مژگان رشتچی (1398). تهران: انتشارات شهرتاش.
کم، فیلیپ (1994). داستان‌های فکری 2 (چاپ سوم). ترجمه مژگان رشتچی و فرزانه شهرتاش (1397). تهران: انتشارات شهرتاش.
گات، بریس و گات، موراگ (2012). فلسفه برای کودکان خردسال راهنمای عملی. ترجمه ذبیح پیرانی، شکوه السادات بنی جمالی و علی رحمانی (1395). اراک: دانشگاه آزاد اسلامی.
محمد اسماعیل، الهه (1397). بازی‍درمانی؛ نظریه‍ها، روش‌ها و کاربردهای بالینی (چاپ پنجم)، تهران: دانژه.
مرد آزاد بهی، الناز؛ یاریقلی، بهبود و پیری، موسی (1399). آموزش فلسفه به کودکان به روش اجتماع پژوهشی بر اضطراب تحصیلی دانشآموزان. دو فصلنامه تفکر و کودک، 11(2): 223-255.
میرزاحسینی، حسن؛ میرباقری، محبوبه؛ کمالیان، تهمینه و قاسم زاده، عزیز رضا (1396). اثربخشی بازی‍درمانی گروهی به شیوه‌ی شناختی رفتاری بر سبک‌های مقابله‌ای کودکان. مجله علمی سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران، 35 (1): 53-60.
American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.
Bhatia, M. S. & Goyal, A (2018). Anxiety disorders in children and adolescents: Need for early detection. Journal of postgraduate medicine, 64(2):75.
Biggeri, M. & Santi, M (2012). The missing dimension of children's wellbeing and well becoming in education. Journal of Development and Capabilities, 3(13), 373-395.
Bucci, P. Plaitano, E. De Riso, F. Giugliano, R. Mucci, A. Galderisi, S. & et al. (2012). P-120-Adult separation anxiety disorder: clinical characteristics and attachment styles. European Psychiatry, 27, I.
Bulbena-Cabre, A. Duñó, L. Almeda, S. Batlle, S. Camprodon-Rosanas, E. Martín-Lopez, L. M. & Bulbena, A (2019). Joint hypermobility is a marker for anxiety in children. Revista de Psiquiatria y Salud Mental, 12(2), 68–76.
Burgh, G (2018). The need for philosophy in promoting democracy: A case for philosophy in the curriculum.
Cancer, A, Bonacina, S,Antonietti, A, Salandi, A, Molteni, M, & Lorusso, M. L (2020). The Effectivenessof Interventions for DevelopmentalDyslexia: Rhythmic Reading TrainingCompared With Hemisphere-SpecificStimulation and Action Video Games.Front. Psychol, 11(4): 1158-1162.
Caukin, N. G. & Brinthaupt, T. M (2017). Using a Teaching Philosophy Statement as a Professional Development Tool for Teacher Candidates. International Journal for the Scholarship of Teaching and Learning, 11(2), 18.
Di Masi, D. & Santi, M (2016). Learning democratic thinking: a curriculum to philosophy for children as citizens. Journal of Curriculum Studies, 48(1), 136-150.
D'Olimpio, L. & Teschers, Ch (2016). Philosophy for Children Meets the Art of Living: A Holistic Approach to an Education for Life. Philosophical Inquiry in Education, 23, 2, 114-124.
Draghi, T. T. G. Cavalcante Neto, J. L. Rohr, L. A. Jelsma, L. D. & Tudella, E (2019). Symptoms of anxiety and depression in children with developmental coordination disorder: a systematic review. Jornal de Pediatria, (xx).
Eisen, AR & Schaefer, CE (2007). Separation anxiety in children and adolescents: An individualized approach to assessment and treatment. Guilford Press; Feb 13.
Gresham, F. M. Watson, T. S. & Skinner, C. H (2001). Functonal behavioral assessment: Principles, procedures, and future directions. School psychology Review 30, 150-172.
Hahn, L. Hajinlian, J. Eisen, A. R.Winder, B. & Pincus, D. B (2003). Measuring the dimentions of separation anxiety and early panic in children and adolescents: The Separation Anxiety Assessment Scale. Paper presented at the 37th annual convention of the Association for Advancement of Behavior Therapy, Boston.
Islaeli, I. YATI, M & Fadmi, I (2020). The effect of piay puzzle therapy on anxiety of childeren on perschooler in kota kendari hospital. Enfermeria clinica.
Matson, J. L. Rotatori, A. F. Helsel, W. L (1983). Development of a rating scale to measure social skills in children: The matson Evaluation of Social Skills with Youngsters (MESSY). Behavior, Reasearch and Therapy, 21(4), 335-340.
Nursanaa, W. Ady, I N (2019). Play Therapy for Children with Anxiety Disorders, 5th ASEAN Conference on Psychology, Counselling, and Humanities (ACPCH 2019).
Lipman, M (2010). Can philosophy for children be the basis of educational redesign? The Social Studies, 69(1), 253-257.
Payant, C (2017). Teaching Philosophy Statements: In‐ Service ESL Teachers’ Practices and Beliefs. TESOL Journal, 8(3), 636-656.
Siddiqui, N. Gorard, S. & See, B. H (2019). Can programmes like Philosophy for Children help schools to look beyond academic attainment. Educational Review, 71(2), 146-165.
Silva, S. G. T. Santos, M. A. Floriano, C. M. de F. Damião, E. B. C. Campos, F. V. de, & Rossato, L. M. (2017). Influence of therapeutic play on the anxiety of hospitalized school-age children: clinical trial. Revista Brasileira de Enfermagem, 70(6), 1244–1249
Yadav, P. Raju, S. K. Mahaveer, T. Pradesh, U. & Pradesh, U (2018). Effectiveness of play therapy on improve social skill among preschool children: A narrative review. 40–42.
Yeazell, M (2013)."Improving Reading Comprehension Through Philosophy for Children", Journal reading psychology, 3(3), 239-246.
Yan, S. Lynne Masel,W. Wang, Z & Chia-Chiang,W (2018). Meta-Analysis of the Effectiveness of Philosophy for Children Programs on Students’ Cognitive Outcomes. Analytic Teaching and Philosophical Praxis, 39(1).33-13.
)