مشاوره خانواده
زهره صالح بیگی؛ ابوالفضل حاتمی ورزنه؛ کیومرث فرحبخش
چکیده
سازگاری با طلاق والدین یکی از چالشهایی است که فرزندان طلاق با آن مواجه هستند که عدم وجود آن میتواند پیامدهای نامطلوبی بر فرزندان طلاق و جامعه ایجاد کند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه کیفی فرایند سازگاری فرزندان با طلاق والدین، در سال 1401 با استفاده از روش گراندد تئوری انجامگرفته است. مشارکتکنندگان پژوهش، فرزندان طلاق دختر ساکن تهران ...
بیشتر
سازگاری با طلاق والدین یکی از چالشهایی است که فرزندان طلاق با آن مواجه هستند که عدم وجود آن میتواند پیامدهای نامطلوبی بر فرزندان طلاق و جامعه ایجاد کند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه کیفی فرایند سازگاری فرزندان با طلاق والدین، در سال 1401 با استفاده از روش گراندد تئوری انجامگرفته است. مشارکتکنندگان پژوهش، فرزندان طلاق دختر ساکن تهران که بین 20 تا 30 سال بودند و حداقل 5 سال از طلاق والدینشان گذشته است. یافتههای حاصل از مصاحبة نیمهساختاریافته با 12 مشارکتکننده بر اساس اصل اشباع نظری ادامه یافت و تجزیهوتحلیل یافتهها با استفاده از روش استراوس و کوربین صورت گرفت. تحلیل دادههای حاصل از مصاحبه در زمینه مطالعه کیفی فرایند سازگاری فرزندان با طلاق والدین، منجر به شناسایی 11 کد محوری «تاب آوری»، «شبکههای حمایتی»، «موقعیت اقتصادی مطلوب»، «کیفیت والدگری»، «پذیرش طلاق توسط والدین»، «دور شدن از شرایط تنشزا»، «عوامل محیطی و پیرامونی»، «مقابلهکارآمد»، «حفظ پویایی»، «چارچوب بندی مجدد شناختی»، «رشد پس از ضربه» و کد انتخابی «مراقبت فعالانه از خود» گردید. نتایج حاصل از این پژوهش ضمن افزایش بینش نسبت به فرایند سازگاری با طلاق والدین، زمینة کافی برای تدوین برنامههای آموزشی و کاربردی را با هدف افزایش سازگاری با طلاق والدین فراهم میآورد و میتواند آسیبهای ناشی از طلاق والدین را تا حد زیادی کاهش دهد.
