حسین سلیمی؛ سمیه شعبانی
چکیده
زمینه: این پژوهش با هدف بررسی نقش حمایت اجتماعی در پیش بینی نشانگان خلق و اضطراب (فقدان احساس لذت، اضطراب برانگیخته و افسردگی عمومی) دانشجویان ایرانی و خارجی انجام شد. روش: در این تحقیق 139 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی 80 نفر دانشجوی ایرانی و 59 نقر از دانشجویان خارجی در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری به صورت تصادفی ...
بیشتر
زمینه: این پژوهش با هدف بررسی نقش حمایت اجتماعی در پیش بینی نشانگان خلق و اضطراب (فقدان احساس لذت، اضطراب برانگیخته و افسردگی عمومی) دانشجویان ایرانی و خارجی انجام شد. روش: در این تحقیق 139 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی 80 نفر دانشجوی ایرانی و 59 نقر از دانشجویان خارجی در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. دادههای جمع آوری شده با استفاده از روش T مستقل و رگرسیون چند متغیری و به کمک نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت . یافتهها: نتایج به دست آمده حاکی از آن است که میان دو گروه دانشجویان خارجی و ایرانی در میزان حمایت اجتماعی ادراک شده و مطلوب و نشانگان خلق و اضطراب (فقدان احساس لذت، اضطراب برانگیخته و افسردگی عمومی) تفاوت معناداری وجود ندارد، حمایت اجتماعی در دانشجویان ایرانی به وسیله متغیر افسردگی عمومی پیش بینی میشود. این متغیر حدود 10 درصد از پراکندگی نمرات حمایت اجتماعی را پیش بینی میکند. حمایت اجتماعی در دانشجویان خارجی به وسیله متغیر فقدان احساس لذت پیش بینی میشود. این متغیر حدود 17 درصد از پراکندگی نمرات حمایت اجتماعی را پیش بینی میکند. نتایج تحلیل رگرسیون در خصوص ابعاد حمایت اجتماعی نشان داد که نشانگان خلق و اضطراب در دانشجویان ایرانی به وسیله متغیر حمایت عاطفی مساله مدار پیش بینی میشود.. این متغیر حدود 13درصد از پراکندگی نمرات نشانگان خلق و اضطراب را پیش بینی میکند و نتایج تحلیل رگرسیون در خصوص ابعاد حمایت اجتماعی مبین آن است که نشانگان خلق و اضطراب در دانشجویان خارجی صرفاً به وسیله متغیر حمایت عاطفی روزانه پیش بینی میشود.. این متغیر حدود 19 درصد از پراکندگی نمرات نشانگان خلق و اضطراب را پیش بینی میکند. بحث و نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده به نظر میرسد که هر چه برخورداری فرد از حمایت اجتماعی ادراک شده و مطلوب بیشتر باشد احتمال دارد که نمره کمتری در افسردگی عمومی و متغیر فقدان احساس لذت کسب کند همچنین هر چه برخورداری فرد از حمایت عاطفی مساله مدار و حمایت عاطفی روزانه بیشتر باشد احتمال دارد که نمره کمتری در نشانگان خلق و اضطراب کسب کند.