خالد اصلانی؛ عباس امان اللهی؛ پری ولد مومن؛ منوچهر تقی پور
دوره 5، شماره 20 ، دی 1393، ، صفحه 59-79
چکیده
مطالعهی حاضربا هدف بررسی رابطهی بین ناامیدی و افکار خودکشیگرابا نقش تعدیلگر عملکرد خانواده در بین دانشآموزاندختر و پسر ناحیهی یک و سه، شهر اهواز انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامیدانشآموزان پایه اول دبیرستان شهر اهواز بود که از میان 181 دانشآموز دخترو 179 دانشآموز پسر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای ...
بیشتر
مطالعهی حاضربا هدف بررسی رابطهی بین ناامیدی و افکار خودکشیگرابا نقش تعدیلگر عملکرد خانواده در بین دانشآموزاندختر و پسر ناحیهی یک و سه، شهر اهواز انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل تمامیدانشآموزان پایه اول دبیرستان شهر اهواز بود که از میان 181 دانشآموز دخترو 179 دانشآموز پسر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای چندمرحلهای انتخابشدند و سه مقیاس ناامیدی (BHS)، عملکرد خانواده (FAD) و افکار خودکشیگرا (SIS) را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل دادهها نشانداد که بین ناامیدی و عملکرد خانواده و عملکرد خانواده و افکار خودکشیگرا رابطهیمنفی و معناداری به لحاظ آماری در هر دو گروه وجود دارد، علاوه بر این بین ناامیدیو افکار خودکشیگرا رابطهی مثبتو معناداری در هر دو گروه دختر و پسر وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که در میاندختران عملکرد خانواده تعدیلکننده رابطهی میانناامیدی و افکار خودکشیگرا نمیباشد، ولیدر میان پسران عملکرد خانواده تعدیل کننده رابطهی ناامیدیوافکار خودکشیگرا میباشد؛ بنابراین میتوان گفتکه میان ناامیدی به عنوان یکی از نشانههای اصلی افسردگی و افکار خودکشیگرا که بهدنبال آن میآید رابطهی بسیار قوی وجود دارد.