یوسف اعظمی؛ عبدالله معتمدی؛ یونس دوستیان؛ محمد جلالوند؛ محسن فرزانگان
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش تابآوری، معنویت و دینداری در پیشبینی رضایتمندی از زندگی در سالمندان شهرستان بهارستان، همچنین تعیین وزن هر یک از متغیرهای پیشبینی کننده، انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. 280 نفر از سالمندان شهرستان بهارستان، که به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شده بودند مورد بررسی ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش تابآوری، معنویت و دینداری در پیشبینی رضایتمندی از زندگی در سالمندان شهرستان بهارستان، همچنین تعیین وزن هر یک از متغیرهای پیشبینی کننده، انجام شد. روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی میباشد. 280 نفر از سالمندان شهرستان بهارستان، که به روش نمونه گیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها پرسشنامه تابآوری کونور– دیویدسون، پرسشنامه معنویت/ دینداری مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده، مقیاس رضایتمندی از زندگی دینر، و نیز پرسشنامه ویژگیهای جمعیت شناختی به کار برده شد. برای تحلیل دادهها ازضریب همبستگی پیرسون و همچنین از روش رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین تابآوری، معنویت و دینداری با رضایتمندی از زندگی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین ضریب رگرسیون نشان داد که متغیرهای تابآوری، معنویت و دینداری به طور معناداری قادر به پیشبینی رضایتمندی از زندگی بودند ( 001/0>p) پایین بودن عامل تورمواریانس( VIF) هم نشان دهنده میزان هم خطی پایین بین متغیرهای پیش بین بود. نتیجه گیری: تابآوری از جمله متغیرهای پیشبین رضایتمندی از زندگی است اما این عامل با کمک متغیر معنویت و دینداری می تواند پیشبینی کننده قوی برای متغیر رضایت از زندگی باشد.
