سمیه کهریزی؛ خدا مراد مؤمنی؛ آسیه مرادی
دوره 5، شماره 18 ، تیر 1393، ، صفحه 111-135
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی شنبازی درمانی، بر کاهش پرخاشگری/بیشفعالی کودکان پیشدبستانی شهرستان کرمانشاه انجام شد. روش تحقیق: روش مطالعه، تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و روش آماری آن تحلیل کوواریانس چند متغیره است. جامعه آماری مطالعه کلیه کودکان 7-5 ساله دارای پرخاشگری/بیشفعالی شهر کرمانشاه ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثربخشی شنبازی درمانی، بر کاهش پرخاشگری/بیشفعالی کودکان پیشدبستانی شهرستان کرمانشاه انجام شد. روش تحقیق: روش مطالعه، تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود و روش آماری آن تحلیل کوواریانس چند متغیره است. جامعه آماری مطالعه کلیه کودکان 7-5 ساله دارای پرخاشگری/بیشفعالی شهر کرمانشاه و روش نمونهگیری تصادفی ساده بود. ابتدا از میان مناطق سه گانه شهر کرمانشاه، شش مهد کودک( از هر منطقه دو مهد کودک) به تصادف انتخاب شد. 54 کودک دارای اختلال پرخاشگری/بیشفعالی شناسایی شدند. سپس بر اساس شرایط ورود و خروج از مطالعه، 30 کودک( 10 دختر و 20 پسر) به عنوان گروه نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آزمایش 15 نفر و کنترل 15 نفر قرار گرفتند. پرسشنامه اختلال رفتاری راتر فرم معلم( 1967) در مرحله پیش آزمون- پس آزمون و یک ماه بعد از پایان مداخله توسط مربیان تکمیل شد. کودکانی که در گروه آزمایشی قرار داشتند به مدت ده جلسه هفتگی (45 دقیقه در هفته) در فعالیت شنبازی درمانی به صورت انفرادی شرکت داده شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که شنبازی درمانی اثر معنیداری بر کاهش پرخاشگری/بیشفعالی کودکان گروه آزمایشی در مقایسه با کودکان گروه کنترل دارد. چنین دستاوردی در پیگیری یک ماه حفظ شد. نتیجهگیری: با توجه به نتایج به دست آمده میتوان گفت شن بازی درمانی میتواند در کاهش اختلال رفتاری کودکان مؤثر واقع شود و بر ضرورت کاربرد شن بازی درمانی به منظور کاهش پرخاشگری/بیشفعالی و افزایش سلامت روانی در کودکان دارای این اختلال تأکید شد.
