مشاوره مدرسه
علی عظیمی؛ عبدالله شفیع آبادی؛ اسماعیل سعدی پور
چکیده
مقدمه: افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی، شبکه‌های اجتماعی آنلاین را به‌طور گسترده به‌عنوان یک فضای راحت برای معاشرت درک می‌کنند که بر ترجیح و انتخاب آنان برای تعامل آنلاین به‌جای حضوری تأثیر می‌گذارد.پژوهش حاضر با هدف بررسی تجارب نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در اینستاگرام انجام شد.روش: روش پژوهش از نوع پدیدارشناسی توصیفی ...
بیشتر
مقدمه: افراد دارای اختلال اضطراب اجتماعی، شبکه‌های اجتماعی آنلاین را به‌طور گسترده به‌عنوان یک فضای راحت برای معاشرت درک می‌کنند که بر ترجیح و انتخاب آنان برای تعامل آنلاین به‌جای حضوری تأثیر می‌گذارد.پژوهش حاضر با هدف بررسی تجارب نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در اینستاگرام انجام شد.روش: روش پژوهش از نوع پدیدارشناسی توصیفی بود که با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته با 12 نفر از نوجوانان تا رسیدن به حد اشباع داده‌ها انجام شد. از میان شبکه‌های اجتماعی به علت فراوانی میزان استفاده از اینستاگرام و ایجاد دقت در پژوهش صرفاً پلتفرم اینستاگرام انتخاب شد. جامعه موردمطالعه در این پژوهش را پسران تهرانی 15 تا 18 ساله کاربر اپلیکیشن اینستاگرام که دارای اختلال اضطراب اجتماعی بودند تشکیل داد. نمونه‌گیری در پژوهش حاضر با روش نمونه‌گیری هدفمند به‌وسیله مقیاس اضطراب اجتماعی لاجرکا (1999) انجام گرفت. در تحلیل داده‌ها از روش هفت مرحله‌ای کولایزی استفاده شد.یافته‌ها: یافته‌های مربوط به تجارب نوجوانان در 2 کد هسته‌ای تجارب ترمیم‌کننده و تجارب آسیب‌زا قرار گرفتند تجارب ترمیم‌کننده در چهار کد اصلی «برقراری ارتباط و حفظ دوستی‌ها، تنظیم احساسات، دریافت اطلاعات مربوط به‌سلامت روان و کمک به هویت‌یابی اجتماعی» بود؛ و کد هسته‌ای تجارب آسیب‌زا شامل «مقایسه و ارزیابی منفی، تضعیف شایستگی‌های اجتماعی و تضعیف شخصیت» بود. نتیجه‌گیری: نوجوانان دارای اختلال اضطراب اجتماعی تجارب مثبت و منفی گوناگونی در شبکه‌های اجتماعی دارند. متخصصان حوزه سلامت روان می‌توانند از یافته‌های پژوهش حاضر جهت ایجاد راهبردهایی متناسب با تجارب آنان در ضمن مداخلات خود استفاده کنند.
