نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری روان شناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی
2 استاد روان شناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی
3 دانشیار روان شناسی تربیتی دانشگاه علامه طباطبائی
4 استاد سنجش و اندازه گیری دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
در چند سال اخیر از اشتیاق تحصیلی بهعنوان شاخص کیفیت دانشگاهی نام برده شده است لذا به عنوان یکی از اهداف آموزش عالی مد نظر قرار گرفته است. این پژوهش با هدف مدل یابی علی اشتیاق تحصیلی بر مبنای منابع شخصی و منابع اجتماعی می باشد. جامعه آماری عبارت از کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه امیر کبیر تهران بود. گروه نمونه شامل 375 نفر (263 پسر، و 113 دختر) بود که به صورت تصادفی از جامعه آماری مورد نظر انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامههای اشتیاق تحصیلی، خرده مقیاس های خوش بینی، عزت نفس، عملکرد تحصیلی حمایت شده، روابط حمایتی با همسالان و حمایت- سلامت خانواده از مقیاس تاب آوری در برابر آسیب را مدسن و مقیاس خودکارآمدی درسی برسو و همکاران استفاده شد. ویژگیهای روانسنجی این ابزارها در مطالعه فعلی بررسی شد و نسبت به مطلوبیت آنها اطمینان حاصل گردید. تجزیه و تحلیل دادهها نشان داد که عملکرد تحصیلی حمایت شده، خودکارآمدی و عزت نفس مستقیما بر اشتیاق تحصیلی اثر دارند. همچنین منابع اجتماعی(عملکرد تحصیلی حمایت شده، روابط حمایتی با همسالان و حمایت خانواده) به شکل غیرمستقیم و از طریق منابع شخصی(خودکارآمدی، خوش بینی و عزت نفس) با اشتیاق تحصیلی ارتباط داشتند. در مجموع، متغیرهای پژوهش حاضر، حدود 33 درصد از واریانس اشتیاق تحصیلی را پیشبینی می کنند. مدل نهایی که دربرگیرنده سه متغیر پیشبین منابع اجتماعی و سه متغیر میانجی منابع شخصی و متغیر ملاک(اشتیاق تحصیلی) بود و بررسی شاخصهای تعیین اعتبار مدل، حکایت از مناسبت و کفایت مدل نهایی داشت.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
the causal modeling of academic engagement based on personal and social resources among undergraduate students at Amir Kabir University in Tehran
نویسندگان [English]
- mohammadali eslami 1
- fariborz dortaj 2
- esmaeil sadipour 3
- ali delavar 4
چکیده [English]
In the last few years academic engagement is known as the academic quality indicator and thus it has been considered as one of the goals of higher education. This study is conducted on the causal modeling of academic engagement based on personal and social resources. The study population consisted of all undergraduate students at Amir Kabir University in Tehran.. The sample group consisted of 375 samples (263 male and 113 female) that were selected randomly from the population. To collect data the academic engagement question, the subscales of optimism, self-esteem, supported academic performance, supportive relationships with peers and family health- support of Trauma Resilience Scale by Madsen and academic Self-Efficacy Scale of Breso et al were used. Data analysis showed that supported academic performance, self-esteem and academic self-efficacy directly affect academic engagement. Also social resources (supported academic performance, Supportive relationships with peers and family support) were indirectly associated with academic engagement through personal resources (self-efficacy, optimism and self-esteem). In general the present study predicts about 33% of the variance in academic engagement. The analysis of model validation indicators indicated the suitability and sufficiency of the final model.
کلیدواژهها [English]
- Academic engagement
- personal resources
- social resources
performance. Child and Family Studies. Dissertations degree of Doctor of Philosophy. Syracusc University.