نوع مقاله : مقاله علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دانشگاه علامه طباطبائی
2 دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی
چکیده
هدف این پژوهش بررسی اثربخشی و مقایسه موسیقی درمانی و شناخت درمانی روی کنترل خشم در نوجوانان پسر بود. این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون بود. از میان دانش آموزان پسر ناحیه دو شهرستان رباط کریم از طریق نمونه گیری در دسترس یک مدرسه انتخاب شد و با اجرای پرسشنامه خشم اسپیلبرگر 30 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه جایگزین شدند، موسیقی درمانی غیرفعال به مدت 8 جلسه روی یک گروه اجرا شد و روی گروه دیگر 8 جلسه شناخت درمانی اجرا شد، گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد، داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی شفه تجزیه و تحلیل شدند، تحلیل کوواریانس نشان داد که بین گروههای مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود دارد، آزمون تعقیبی شفه نشان داد که بین گروه کنترل و موسیقی درمانی تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین گروه کنترل و شناخت درمانی و همچنین بین گروه شناخت درمانی و موسیقی درمانی تفاوت معناداری وجود دارد (P<0/01) اجرای موسیقی درمانی غیرفعال نتوانست در افزایش میزان کنترل خشم تاثیری داشته باشد، اما شناخت درمانی به طور چشمگیری میزان کنترل خشم را افزایش داد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparison between the Effect of Music Therapy Based on Iranian Music and Cognitive Therapy on Anger Control in Adolescent Boys
نویسندگان [English]
- omar kianipur 1
- ahmad etemadi 2
چکیده [English]
The present research is aimed at comparison between the effect of music therapy based on Iranian music and cognitive therapy on anger control in adolescent boys. In this study with pre-test/post-test experimental design, a school in district two of RobatKarim City is selected via convenience sampling. Using the Spielberger’s STAX-2 anger expression questionnaire, 30 students are selected and randomly assigned to three groups. The first group received eight sessions of non-active music therapy and the second one underwent cognitive therapy for the same period of time. No intervention was made to the control group. TheANCOVAand Scheffe Posthoc test are applied to analyze the data. The ANCOVA indicates significant difference in the three studied groups. The Posthoc Scheffe test shows no significant difference between the control group and the one receiving music therapy; however, a significant difference is observed between the control group and the cognitive therapy one, as well as between the cognitive and the music therapy groups(P<0/01). Non-active music therapy had no effect on increasing the level of anger control. On the contrary, cognitive therapy enhanced the anger control in the subjects.
کلیدواژهها [English]
- music therapy
- cognitive therapy
- anger control