علی قره داغی
چکیده
هدف پژوهش حاضر پیشبینی خردمندی، بر اساس ادراک از والدگری پدر با نقش میانجی قدرت ایگو در دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدل ساختاری بود. جامعه آماری، شامل 24000 دانشجوی دانشگاه تبریز بود. حجم نمونه پژوهش 190 نفر در نظر گرفته شد و با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. افراد نمونه، پرسشنامههای مقیاس سه بعدی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر پیشبینی خردمندی، بر اساس ادراک از والدگری پدر با نقش میانجی قدرت ایگو در دانشجویان بود. روش پژوهش حاضر همبستگی از نوع مدل ساختاری بود. جامعه آماری، شامل 24000 دانشجوی دانشگاه تبریز بود. حجم نمونه پژوهش 190 نفر در نظر گرفته شد و با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. افراد نمونه، پرسشنامههای مقیاس سه بعدی خردمندی آردلت (2003) (3D-WS)، مقیاس پدری دیک (2004) (FS) و پرسشنامه روانشناختی قدرت ایگو استروم و همکاران (1997) (PIES) را تکمیل کردند. کلیه محاسبات مدل ساختاری با استفاده از نرمافزار AMOS-24 انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد قدرت ایگو نقش میانجی معنیداری در ارتباط بین ادراک از والدگری پدر و خردمندی در دانشجویان دارد، ولی مستقیماً با خردمندی فرزندان ارتباط معنیداری ندارد. بهصورت کلی میتوان نتیجه گرفت که چگونگی رفتار پدر یکی از عواملی است که بهطور غیرمستقیم با تقویت توانمندی ایگو، میتواند پیشبینی کند که فرزندانشان از چه میزان خردمندی برخوردار باشند. بر این اساس، پیشنهاد میشود فراوانی و حضور سالم پدر در تربیت فرزندان موردتوجه قرار گیرد.