مشاوره خانواده
نگار سادات میرکاظم؛ آسیه شریعتمدار؛ کیومرث فرح بخش
چکیده
چکیدهیکی از عوامل بالقوة اثرگذار بر صمیمیت، نگرش همسر به ابراز هیجانات است. پژوهش حاضر با هدف مقایسة نگرش نسبت به ابراز هیجانات همسر در زنان با صمیمیت عاطفی بالا و پایین انجام شد. در این مطالعه از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی استفاده گردید. جامعة موردپژوهش را زنان متأهل شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تشکیل میدادند. نمونه شامل ۲۰ نفر ...
بیشتر
چکیدهیکی از عوامل بالقوة اثرگذار بر صمیمیت، نگرش همسر به ابراز هیجانات است. پژوهش حاضر با هدف مقایسة نگرش نسبت به ابراز هیجانات همسر در زنان با صمیمیت عاطفی بالا و پایین انجام شد. در این مطالعه از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی توصیفی استفاده گردید. جامعة موردپژوهش را زنان متأهل شهر تهران در سال ۱۴۰۰ تشکیل میدادند. نمونه شامل ۲۰ نفر بود که به روش نمونهگیری هدفمند و با درنظرگیری اصل اشباع انتخاب شدند. جمعآوری دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختاریافته و تحلیل آنها با روش هفتمرحلهای پدیدارشناختی کلایزی انجام شد. تجزیهوتحلیل دادهها به هفت مضمون اصلی در هر گروه منتهی شد. مضامین اصلی مستخرج از گروه با صمیمیت عاطفی بالا عبارت بودند از: «زاویة دید جامع و مثبت»، «انعطافپذیری»، «باور به نقش عاملیت خود»، «ضرورت گفتگوهای تسهیلگرانه»، «ضرورت تعیین مرز مشترک و خصوصی»، «ضرورت تنظیم ابرازگری»، «نگرش وابسته به هیجان و عامل برانگیزانندة آن»؛ مضامین اصلی مستخرج از گروه با صمیمیت عاطفی پایین نیز شامل «زاویة دید محدود و منفی»، «انعطافناپذیری»، «خودناباوری»، «نقش عقلانیت در مدیریت هیجان»، «عدم بروز هیجان بهمنزلة فقدان آن»، «انتظارات وابسته به جنسیت» و «برچسبها و انتظارات شکلدهندة نگرش» بودند. بر اساس نتایج بهدستآمده، به نظر میرسد که تفاوتهای نگرشی این دو گروه غالباً مبتنی بر میزان انعطاف و واقعبینی نسبت به ابراز هیجانات همسر و نیز درنظرگیری نقش خود در این زمینه باشد.