آذربایجانی، مسعود. (۱۳۹۹). فلسفه علم روان‌شناسی، چاپ دوم، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله. (۱۳۷۵). النفس من کتاب الشفاء، حسن‌‌زاده آملی، حسن، قم، مکتب الإعلام الإسلامی، مرکز النشر.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله و نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد. (۱۴۰۳). شرح الإشارات و التنبیهات للطوسی (مع المحاکمات)، قم، دفتر نشر الکتاب.
احمدی، سید احمد. (۱۳۹۲). مبانی و اصول راهنمایی و مشاوره، تهران، سمت.
اعتصامی، حمیده و شفیع‌آبادی، عبدالله. (2022). «اثربخشی آموزش فلسفه برای کودکان بر رشد اخلاقی دانش آموزان پسر پایه ششم دبستان». فصلنامه فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 13(52), 233-255.
باقری، خسرو. (۱۳۹۸). فلسفه علم روان شناسی، تهران، سمت.
بونژه، ماریو. (۲۰۱۹). فلسفه روان شناسی و نقد آن، زارعان، محمدجواد، حقانی، ابوالحسن، شاملی، عباسعلی، عباسعلی نارویی نصرتی، رحیم، رهنمایى، سیداحمد، عباس پور، محمد، ابوترابی، علی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
بیرونی، ابو ریحان. (۱۳۸۰). الاثار الباقیه عن القرون الخالیه، اذکیایی، پرویز، تهران، موسسه نشر میراث مکتوب.
پروچسکا، جیمز او. (۱۹۹۹). نظریه‌های روان‌درمانی، سید محمدی، یحیی، تهران، رشد.
پورعباس، سیده نرگس و عیسی مراد رودبنه، ابوالقاسم. (2019). «اثر بخشی آموزش روان درمانی جامع دینی بر تقویت ارتباط دانش آموزان با والدین در دوره دوم متوسطه». فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 10(40)، 71-98. doi: 10.22054/qccpc.2019.35680.1959
حسینی، سید حسام و حسینی، سیده نسرین. (۱۴۰۱). «تبیین و نقد رویکرد لیپمن در برنامه فلسفه برای کودکان از منظر پرسشگری وجودی». نشریه پژوهش‌های فلسفی، 16(39)، 78-95.
خسروپناه عبدالحسین. (۱۳۸۵). «فلسفه فلسفه اسلامی»، قبسات، 3(39)، 173-195.
دینانی، غلامحسین ابراهیمی، خسروپناه، عبدالحسین و امامی، احمد. (۱۳۹۹). «اصطلاح شناسی مفهوم علم در فلسفه اسلامی»، فصلنامه معرفت فلسفی، 17(3)، 35-52.
سالاری فر، محمد حسین و پور اعتماد، حمیدرضا. (2011). «باورها و حالت فراشناختی، بازدارنده یا تسهیل کننده خودتنظیمی تحصیلی». فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 2(7) 31-48.
شفیع آبادی، عبدالله. (۱۳۹۵). مقدمات راهنمایی و مشاوره (مفاهیم و کاربردها)، تهران، رشد.
شیلینگ، لوئیس. (۱۳۹۰). نظریه‌های مشاوره (دیدگاه‌های مشاوره)، آرین، خدیجه، تهران، اطلاعات.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (۱۳۶۶). تفسیر القرآن الکریم، خواجوی، محمد، قم، بیدار.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (۱۴۲۲). شرح الهدایة الاثیریة، اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر، فولادکار، محمدمصطفی، بیروت، مؤسسة التاریخ العربی.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (۱۳۷۵). مجموعه رسائل فلسفی صدر المتألهین، ناجی اصفهانی، حامد، تهران، حکمت.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (بی‌تا). المبدأ و المعاد، قم، انجمن حکمت و فلسفه ایران.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (۱۳۶۰). الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة، سبزواری، هادی بن مهدی. آشتیانی، جلال‌الدین، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم. (۱۳۶۸). الحکمة المتعالیة فی الأسفار العقلیة الأربعة، سبزواری، هادی بن مهدی، طباطبایی، محمدحسین، مظفر، محمدرضا، قم، مکتبة المصطفوی.
طباطبایی، محمدحسین. (۱۳۹۰). اصول فلسفه و روش رئالیسم، مطهری، مرتضی، تهران، صدرا.
طباطبایی، محمدحسین. (۱۴۱۶). نهایة الحکمة، قم، جماعة المدرسین فی الحوزة العلمیة، مؤسسة النشر الإسلامی.
طوسی، نصیر الدین محمد. (۱۴۱۳). اخلاق ناصری، تهران، علمیه اسلامیه.
فارابی، محمد بن محمد. (۱۹۹۶). السیاسة المدنیة، علی بو ملحم، بیروت، دار و مکتبة الهلال.
فیست، جس. (۱۳۹۴). نظریه‌های شخصیت، سید محمدی، یحی، تهران، روان.
کریپندورف، کلوس. (۲۰۰۴). تحلیل محتوا: مبانی روش‌شناسی، نایبی، هوشنگ، تهران، نشر نی.
گلادینگ، ساموئل‌تی. (۲۰۱۵). اصول و مبانی مشاوره، گنجی، مهدی، تهران، نشر ساوالان.
گیبسون، رابرت. (۲۰۰۷). زمینه مشاوره و راهنمایی، ثنائی، باقر، چاپ پنجم، تهران، رشد.
مصباح، مجتبی. (۱۳۹۹). فلسفه اخلاق، قم، انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
References
Arbuckle, Dugald S. (1961). Counseling: An Introduction. Boston: Allyn & Bacon.
Arbuckle, D. S. (1960). »COUNSELING: Philosophy or Science«. The Personnel and Guidance Journal, 39(1), 11-14.
Blocker, D. (1974). Developmental Counseling. New York: The Ronald press.
Boshoff, A. (2020). »The philosophical bases of counselling psychology«. Counselling Psychology Review, 35, 49-60.
Gazda, G. M. (1986). »Counseling: Theoretical & philosophical issues«. Theoretical & Philosophical Psychology, 6(2), 121-122.
Gustad. (1975). »The Evaluation of interview in Vocational counseling«. Personnel and Guidance journal, 4(36), 242-250.
Hackney, H. (1973). Counseling strategies and objectives. New jersey: Prentice-Hall.
Hansen, J. T. (2006). »Counseling Theories Within a Postmodernist Epistemology: New Roles for Theories in Counseling Practice«. Journal of Counseling & Development, 84(3), 291-297.
Kair, L. (2022). »An Application of The Two Routes in Counseling Philosophy«. Counseling and Family Therapy Scholarship Review, 4(1), 5.
Lobonț, F. (2021). »On the professionalization of philosophical counselling in a world dominated by the pandemic crisis«. Interdisciplinary Research in Counseling, Ethics and Philosophy, 1(1), 21-27.
Nelson, j. (2006). Theory and Practice of Counselling and Therapy. Thousand oaks: SAGE.
Patterson, C. H. (1977). Theories of counseling and psychotherapy. New York: Harper& Row publishers.
pepinsky, H.B. (1954). Counseling Theory and Practice. New York: Ronald.
Polit, Denise F & Beck, Cheryl Tatano. (2004). Nursing Research: Principles and Methods. Lippincott Williams & Wilkins.
Robinson, F.P. (1950). Principles and procedures in student counseling. New York: Harper.
Siregar, A. (2020). »ISLAMIC COUNSELING IN A PHILOSOPHY PERSPECTIVE«. International Journal of Islamic Education, Research and Multiculturalism (IJIERM), 2(2), 116-134.
Shertzer, B. (1976). Fundamentals of counseling. Boston: Houghton.
Stefflre, B. (1972). Theories of counseling. New York: MacGraw-Hill book.
)