سید صدر الدین شریعتی؛ فاطمه صحرایی
چکیده
روابط عاطفی میان والدین در خانواده که مهمترین نهاد تربیتی جامعه و نخستین آموزشگاه فرد شمرده میشود، اثرگذارترین عامل حرکت مطلوب فرزندان برای انتخاب سبک و شیوه زندگی اسلامی است. این پژوهش به بررسی تعدادی از نقشهایی که والدین میتوانند در تربیت عاطفی فرزند خود داشته باشند میپردازد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی است. بهمنظور ...
بیشتر
روابط عاطفی میان والدین در خانواده که مهمترین نهاد تربیتی جامعه و نخستین آموزشگاه فرد شمرده میشود، اثرگذارترین عامل حرکت مطلوب فرزندان برای انتخاب سبک و شیوه زندگی اسلامی است. این پژوهش به بررسی تعدادی از نقشهایی که والدین میتوانند در تربیت عاطفی فرزند خود داشته باشند میپردازد. روش انجام پژوهش توصیفی-تحلیلی است. بهمنظور گردآوری دادههای لازم برای دستیابی به اهداف پژوهش، متون مرتبط با موضوع پژوهش، گردآوریشده و با شیوه کیفی به تحلیل آنها پرداختهشده است. بعد از استخراج متون مرتبط جایگاه والدین در این تربیت و ضرورت تربیت عاطفی کودک توضیح دادهشده است. نتایج این پژوهش بیانگر آن است کارهایی که والدین در تربیت عاطفی فرزند میتوانند انجام دهند که در آموزههای دینی و بخصوص سیره امام رضا (ع) بر آنها تأکید شده است ازجمله: همسویی بینشها، اندیشه از خود دانستن فرزند، تکریم و احترام متقابل، حسن رفتار، همدلی، خوشرویی، محبت، هدیه دادن و الگوی شایسته بودن.