اسکندرپور، نسترن. (1393). «بررسی تأثیر آموزش روایتدرمانی بر کاهش نارضایتی زناشویی در زوجین شهر تهران». اولین کنفرانس بین المللی روانشناسی و علوم رفتاری.
پین، مارتین. (1395). روایتدرمانی جهت آشنایی متخصصان مشاوره و روان‌درمانی. (ترجمه: مریم اسماعیلی نسب و همکاری حلیمه پناهی). تهران: انتشارات رشد. (تاریخ انتشار به زبان اصلی:2006).
ترخان، مرتضی. (1395). «اثربخشی درمان بین فردی گروهی بر سازگاری عاطفی، اجتماعی و ابراز وجود زنان دچار نارضایتی زناشویی». مطالعات روانشناختی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه الزهرا، دوره 12، (3)، صص 123-140.
حیدری، فاطمه؛ اسکندری، حسین و آریا، عباس. (1389). «بررسی تأثیر روایتدرمانی بر تحول هویت نوجوانان دختر مقطع دبیرستان منطقه 6 آموزش‌وپرورش شهر تهران». پایان‌نامه کارشناسی ارشد چاپ‌نشده. دانشگاه علامه طباطبایی.
خدابخش، محمدرضا؛ کیانی، فریبا؛ نوری تیرتاشی، ابراهیم و خستو هشجین، حامد. (1393). «اثربخشی روایتدرمانی برافزایش صمیمیت زوجین و ابعاد آن: تلویحاتی برای درمان». فصلنامه مشاوره و روان‌درمانی خانواده، سال چهارم، (4).
داودی، زهرا؛ اعتمادی، عذرا و بهرامی، فاطمه. (1388). «بررسی تأثیر رویکرد راه‌حل محور بر کاهش گرایش به طلاق در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان». فصلنامه علمی – پژوهشی رفاه اجتماعی، سال یازدهم، (43). صص 121-134.
ربیعی، سولماز؛ فاتحی زاده، مریم و بهرامی، فاطمه. (1387). «بررسی تأثیر روایتدرمانی زوجی بر عملکرد خانوادگی زوجین شهر اصفهان». فصلنامه خانواده پژوهی، سال چهارم، (14)، صص 179-191.
ریاحی، محمد اسماعیل؛ علیوردی نیا، اکبر؛ بهرامی کاکاوند، سیاوش. (1386). «تحلیل جامعه‌شناختی میزان گرایش به طلاق، مطالعه موردی شهرستان کرمانشاه». پژوهش زنان، دوره 5، (3)، صص 109-140.
ساویکاس، ال. مارک. (1395). مشاوره شغلی (ترجمه: حمید درودی و آرزو ضاربی). تهران: نشر ارسباران. (تاریخ انتشار به زبان اصلی:2011).
سلیمی قلعه تکی، زهرا؛ قاسمی پیربلوطی، محمد و شریفی، طیبه. (۱۳۹4). «اثربخشی روایتدرمانی در طلاق عاطفی زوجین متقاضی طلاق توافقی شهرستان لنجان». دومین کنفرانس ملی روانشناسی و علوم رفتاری، تهران، موسسه اطلاع‌رسانی نارکیش.
سودانی، منصور؛ داستان، نصیر؛ خجسته مهر، رضا و رجبی، غلامرضا. (1394). «مقایسه اثربخشی زوج‌درمانی روایتی و زوج‌درمانی رفتاری تلفیقی بر تاکتیک‌های حل تعارض زنان قربانی خشونت همسر». فصلنامه علمی- پژوهشی زن و جامعه، سال ششم، (3)، صص 1- 12.
صدرالاشرافی، مسعود؛ خنکدارطارسی، معصومه؛ شمخانی، اژدر و یوسفی افراشته، مجید. (1391). «آسیب‌شناسی طلاق (علل و عوامل) و راهکارهای پیشگیری از آن». فصلنامه مهندسی فرهنگی، سال هفتم، (73 و 74)، صص 26-53.
صفوی، حنانه و مینایی، ماه گل. (1394). «تجربه زیسته دختران نوجوان در نقش همسر (مطالعه ازدواج زودهنگام دختران آران بیدگل)». ویژه‌نامه پژوهش‌نامه زنان، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال ششم، (1)، صص 87-106.
فاتحی دهاقانی، ابوالقاسم و نظری، علی‌محمد. (1389). «تحلیل جامعه‌شناختی عوامل مؤثر بر گرایش زوجین به طلاق در استان اصفهان». فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، صص 13-54.
فتحی پور، محمد. (۱۳۹۴). «بررسی عوامل مؤثر بر ایجاد روسپی‌گری و آسیب‌های اجتماعی آن». همایش ملی روانشناسی و مدیریت آسیب‌های اجتماعی، چابهار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد چابهار.
فرخی، نورعلی؛ میری، انور و کریمیان، عدالت. «مقایسه اثربخشی مشاوره روایتدرمانی و راهحلمدار بر اختلالات رفتاری دانشآموزان». فصلنامهفرهنگمشاورهوروان‌درمانی، سال هفتم، (22)، صص 23-45.
فروزتی، آلن. (1392). زوج پرتعارض- رفتاردرمانی دیالکتیکی برای رسیدن به آرامش، صمیمیت و تفاهم در روابط زناشویی. (ترجمه: مهناز غیاثی، مرضیه پورصالحی). تهران: انتشارات ارجمند. (تاریخ انتشار به زبان اصلی: 2006).
محمدی، محمد؛ زهراکار، کیانوش؛ جهانگیری، جهانگیر؛ داورنیا، رضا؛ شاکرمی، محمد و مرشدی، مهدی. (1396). «بررسی کارآیی مداخله آموزشی مبتنی بر مدل گاتمن بر صمیمیت زناشویی زنان». مجله سلامت و بهداشت، سال هشتم، (1)، صص 74-84.
مختاری، مریم؛ میرفردی، اصغر و محمودی، ابراهیم. (1393). «بررسی عوامل اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مؤثر بر گرایش به طلاق در شهر یاسوج». جامعه‌شناسی کاربردی، سال بیست و پنجم، (1)، صص 141-157.
موحدی نسب، علی‌اکبر؛ اسکندری، حسین و اسماعیلی، معصومه. (1389). «اثربخشی کاربرد روایت درمانی بر کاهش بحران هویت دانشجویان علامه طباطبایی». پایان‌نامه کارشناسی ارشد چاپ نشده. دانشگاه علامه طباطبایی.
نامنی، ابراهیم و شیرآشیانی، آزاده. (1395). «اثربخشی ترکیب دو روش درمانی راه‌حل مدار و روایتی بر سرزندگی و کنترل عواطف در زنان متقاضی طلاق». فصلنامهفرهنگمشاورهوروان‌درمانی، سال هفتم، (22)، صص 149-169.
نریمانی، محمد؛ عباسی، مسلم؛ بگیان کوله مرز، محمدجواد و بختی، مجتبی. (1393). «مقایسه اثربخشی دو رویکرد آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) و روایتدرمانی گروهی بر تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه در مراجعان متقاضی طلاق». فصلنامه مشاوره و روان‌درمانی خانواده، سال چهارم، (1)، صص 1-28.
نظری، علی‌محمد؛ رسولی، محسن؛ داورنیا، رضا؛ حسینی، امین و بابایی گرمخانی، محسن. (1394). «اثربخشی درمان کوتاه‌مدت راه‌حل محور بر فرسودگی زناشویی و میل به طلاق در زنان متأهل». فصلنامهعلمی - پژوهشیانجمنعلمیپرستاریایران، دوره 3، (11)، صص 40-55.
نوری تیرتاشی، ابراهیم و کاظمی، نرجس. (1391). «بررسی تأثیر روایتدرمانی بر میزان تمایل به بخشودگی در زنان». مجله روانشناسی بالینی، سال چهارم، (2)، صص 71-79.
وینس لید، جان ام و مانک، جرالددی. (2007). مشاوره روایتی ،ترجمه: فرشاد جابری(1390). مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی.
هنرپروران، نازنین. (1395). «مقایسه ثبات ازدواج و مؤلفه‌های عشق در دانشجویان با ازدواج سنتی و غیرسنتی دانشگاه‌های آزاد اسلامی استان فارس». ویژه‌نامه زن و جامعه، صص 17-27.
Amato, P. R & Rogers, S. J. (1997). A longitudinal study of marital problems and subsequent divorce. Journal of Marriage and the Family, 612-624.
Aviram, I. & Amichai‐Hamburger, Y. (2005). Online Infidelity: Aspects of Dyadic Satisfaction, Self‐Disclosure, and Narcissism. Journal of Computer‐Mediated Communication, 10(3), 00-00.
Banker, J. E. Kaestle, C. E. & Allen, K. R. (2010). Dating is hard work: A narrative approach to understanding sexual and romantic relationships in young adulthood. Contemporary Family Therapy, 32(2), 173-191.
Bankole, A. R. & Dauda, Y. (2009). Influence of interpersonal and assertiveness skills on conflict-handling styles of labour leaders in Lagos State, Nigeria. Pakistan Journal of Social Sciences, 6(6), 366-371.
Bernardi, F. & Martínez-Pastor, J. I. (2011). Divorce risk factors and their variation over time in Spain. Demographic Research, 24, 771-800.
Bjorøy, A, Madigan, S, & Nylund, D. (2015). Narrative Therapy. The Beginner's Guide to Counselling & Psychotherapy, 335.
Bravo, I. M. & White Lumpkin, P. (2010). The complex case of marital infidelity: An explanatory model of contributory processes to facilitate psychotherapy. The American Journal of Family Therapy, 38(5), 421-432.
Dallos, R. (2006). Attachment narrative therapy. McGraw-Hill Education (UK).
Douge, J. (2010). Scrapbooking: an application of narrative therapy. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 5, 684-687.
Fivush, R. Bohanek, J. G. & Zaman, W. (2011). Personal and intergenerational narratives in relation to adolescents' well‐being. New directions for child and adolescent development, 2011(131), 45-57.
Freedman, J. (2014). Witnessing and positioning: Structuring narrative therapy with families and couples. Australian and New Zealand Journal of Family Therapy, 35(1), 20-30.
Frost, D. M. (2013). The narrative construction of intimacy and affect in relationship stories: Implications for relationship quality, stability, and mental health. Journal of Social and Personal Relationships, 30(3), 247-269.
Gudino, O. G. Leonard, S. Stiles, A. A. Havens, J. F. & Cloitre, M. (2017). STAIR Narrative Therapy for Adolescents. In Evidence-Based Treatments for Trauma Related Disorders in Children and Adolescents (pp. 251-271). Springer International Publishing.
Harway, M. (Ed). (2005). Handbook of couples therapy. John Wiley & Sons.
Hutto, D. D. & Gallagher, S. (2017). Re-Authoring narrative therapy: Improving our selfmanagement tools. Philosophy, Psychiatry, & Psychology, 24(2), 157-167.
Karimian, N. Askari, M. & Karimi, Y. Zarei. (2014). The effectiveness of group narrative therapy on reducing identity crisis and mental health improvement of Divandarre students. Hormozgan Medical Journal, 18(5), 403-410.[Persian]
Kleine, M. (2007). The impact of accounts and attributions following marital infidelity, A dissertation presented in partial fulfillment of the requirements for the degree doctor of philosophy. University of Missouri-Columbia.
Malcolm, L. & Ramsey, J. (2010). On forgiveness and healing: Narrative therapy and the Gospel story. Word & World, 30(1).
Marín, R. A. Christensen, A. & Atkins, D. C. (2014). Infidelity and behavioral couple therapy: Relationship outcomes over 5 years following therapy. Couple and Family Psychology: Research and Practice, 3(1), 1.
Mark, K. P. Janssen, E. & Milhausen, R. R. (2011). Infidelity in heterosexual couples: Demographic, interpersonal, and personality-related predictors of extradyadic sex. Archives of sexual behavior, 40(5), 971-982.
Nelson, O. & Salawu, A. (2017). Can my Wife be Virtual-Adulterous? An Experiential Study on Facebook, Emotional Infidelity and Self-Disclosure. Journal of International Women's Studies, 18(2), 166.
Ribeiro, A. P. Braga, C. Stiles, W. B. Teixeira, P. Gonçalves, M. M. & Ribeiro, E. (2016). Therapist interventions and client ambivalence in two cases of narrative therapy for depression. Psychotherapy Research, 26(6), 681-693.
Ricks, L. Kitchens, S. Goodrich, T. & Hancock, E. (2014). My story: The use of narrative therapy in individual and group counseling. Journal of Creativity in Mental Health, 9(1), 99-110.
Rodríguez Vega, B. Bayón Pérez, C. Palaotarrero, A. & Fernandez Liria, A. (2014). Mindfulness‐based Narrative Therapy for Depression in Cancer Patients. Clinical psychology & psychotherapy, 21(5), 411-419.
Rusbult, C. E. Johnson, D. J. & Morrow, G. D. (1986). Impact of couple patterns of problem solving on distress and nondistress in dating relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 50(4), 744.
Ryan, F. O'dwyer, M. & Leahy, M. M. (2015). Separating the problem and the person: Insights from narrative therapy with people who stutter. Topics in Language Disorders, 35(3), 267-274.
Skerrett, K. (2010). “Good Enough Stories”: Helping Couples Invest in One Another's Growth. Family process, 49(4), 503-516.
Smith, L. R. (2004). Infidelity and emotionally focused therapy: A program design (Doctoral dissertation, Carlos Albizu University).
Vlaicu, C. & Voicu, C. (2013). Supporting Adolescent Identity Development through Personal Narratives. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 92, 1026-1032.
Vromans, L. P. & Schweitzer, R. D. (2011). Narrative therapy for adults with major depressive disorder: improved symptom and interpersonal outcom
)