اسکندری، حسین. (1394). روایت ها چگونه واقعیت را می سازند؟. فصلنامه مطالعات روان شناسی بالینی، 5 (19): 182- 155.
اعتمادی، عذرا. (1384). ایمان و معنویت در مشاوره و روان درمانی. فصلنامه تازه های روان درمانی، 10 (35): 146-131.
پروچاسکا، جیمز او و نورکراس، جان. سی. (1999). نظریه های روان درمانی. ترجمه یحیی سیدمحمدی، 1390. تهران: رشد.
تجلیل، جلیل و احمدی، شهرام. (1382). مفاهیم اخلاقی در چهار منظومه عطار (اسرارنامه، الهی نامه، منطق الطیر و مصیبت نامه). مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران، 53 (166): 30-11.
حسن زاده، احمد، زهرا کار، کیانوش و زارع، مهدی. (1391). بررسی اثربخشی مشاوره گروهی به شیوه معنادرمانی بر کاهش ناامیدی درزندگی معلولان ضایعه نخایی پس از زلزله شهرستان زرند، فصلنامه مطالعات روان شناختی، 8 (1): 96-67.
دهداری، طاهره، یاراحمدی، رسول، تقدیسی، محمدحسین، دانشور، ریحانه و احمدپور، جمال. (1392). ارتباط بین داشتن معنا در زندگی با وضعیت استرس، اضطراب و افسردگی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1392، فصلنامه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، 1 (3): 93-83.
رسولی، لیلا و برجعلی، احمد. (1390). اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش اضطراب و افزایش اعتماد به نفس بیماران مبتلا به ام اس. فصلنامه مطالعات روان شناسی بالینی، 1 (3)، 61-45.
زرقانی، سیدمهدی. (1388). طرحی برای طبقه بندی انواع ادبی در دوره کلاسیک. فصلنامه پژوهش های ادبی، 6 (24): 101-86.
غلامی، مریم، پاشا، غلامرضا و سودانی، منصور. (1388). اثربخشی آموزش معنادرمانی گروهی بر امید به زندگی و سلامت عمومی بیماران دختر تالاسمی، فصلنامه دانش و پژوهش در روان شناسی کاربردی، 11 (42): 45-25.
فرانکل، ویکتور. (1993). فریاد ناشنیده برای معنا. ترجمه مصطفی تبریزی و علی علوی نیا (1388). تهران: فراروان.
فرانکل، ویکتور. (1998). انسان در جستجوی معنا (1389). ترجمه نهضت صالحیان و مهین میلانی. تهران: نشر درسا.
قربانعلی پور، مسعود و اسماعیلی، علی. (1391). اثربخشی معنادرمانی بر اضطراب مرگ در سالمندان. فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 3 (9): 69-53.
کُری، جرالد. (1998). نظریه وکاربست مشاوره وروان درمانی. ترجمه یحیی سیدمحمدی (1391). تهران: ارسباران.
کریمی، عبدالعظیم. (1383). روان درمانی عارفانه. تهران: دانش.
مالکی، کفایت. (1389). بررسی رابطه معنی زندگی و راهبردهای مقابله ای با احساس شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه تبریز. فصلنامه علمی – پژوهشی روان شناسی دانشگاه تبریز، 5 (18)، 90-75.
مهدوی آزاد بنی، رمضان. (1386). معنای زندگی انسان و نقش خلاقیت زایی دین. فصلنامه علمی - پژوهشی اندیشه نوین دینی، 3 (9): 71-53.
نادی، محمد علی و سجادیان، ایلناز. (1391). مقایسه تحول شناختی دانشجویان در ادراک از معناداری در زندگی. فصلنامه دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 13 (1)، 27-18.
Adams, E. M. (2002). "The Meaning of Life". International Journal for Philosophy of Religion, 51 (2): 103-118.
Ingram, R. E., Hayes, A. Q., & Scott, W. (2000). Empirically supported treatment: A Critical analysis. In. C. R. Snyder & Q. R. E. Ingram (Eds.), Handbook of psychological change. New York: Wiley.
Kang, K, A, Im, J. I , Kim, H. S, Kim, S. J, Song, M. K & Sim, S. (2009). The effect of logo therapy on the suffering, finding meaning and spiritual well-being of adolecsents with Terminal cancer. Korean Aced Child Health Nurse, 2 (15): 136-144.
Lent, R.W. (2004). Toward a unifying theoretical and practical perspective on well-being and psychological adjustment. Journal of Counseling Psychology, 4 (51): 482-509.
Richards, P. S., Hardman, R. K., & Berrett, M. E. (2007). Spiritual approaches in the treatment of women with eating disorders. Washington, DC: American Psychological Association.
Tiliouine, H., Belgoumidi, A. (2009). An Exploratory Study of Religiosity, Meaningful life and Subjective Wellbeing in Muslim Students from Algeria. Applied Research Quality Life, 4 (1):109-127.
Westerhof, G. J, Bohlmeijer, E. T, Van Belouw I. M & Pot, A. M. (2010). Improvement in personal meaning mediates the effects of a life review intervention on depressive symptoms in a randomized controlled trial. Gerontologist, 50(4): 541-549.
Wong, P. T. (1998). Implicit Theories of Meaningful Life and the Development of the Personal Meaning.
Wong, P. T. (2010). Meaning Therapy: an Integrative and Positive Existential Psychotherapy. Journal of Contemporary Psychothrapy, 40 (2): 85-98.
Yee Ho, M, Cheung, F. M & Cheung, S. F. (2010). The role of meaning in life and optimism in promoting well-being. Journal of Personality and Differences, 48(5): 658-663.
)