فاطمه برکات؛ ناصر امینی؛ عزت دیره؛ عبدالله شفیع آبادی
چکیده
طلاق تأثیرات مخربی میتواند بر روی زوجها، فرزندان و جامعه بگذارد، برای کاهش این پدیده پژوهش حاضر با هدف اثربخشی الگوی یکپارچه پیشگیری از طلاق، رویکرد مبتنی بر دلگرم سازی و رویکرد مبتنی بر شفقت و گذشت بر افزایش صمیمیت عاطفی و انطباقپذیری خانوادگی در زوجین متقاضی طلاق صورت گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل و طرح پیشآزمون-پسآزمون ...
بیشتر
طلاق تأثیرات مخربی میتواند بر روی زوجها، فرزندان و جامعه بگذارد، برای کاهش این پدیده پژوهش حاضر با هدف اثربخشی الگوی یکپارچه پیشگیری از طلاق، رویکرد مبتنی بر دلگرم سازی و رویکرد مبتنی بر شفقت و گذشت بر افزایش صمیمیت عاطفی و انطباقپذیری خانوادگی در زوجین متقاضی طلاق صورت گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی با گروه کنترل و طرح پیشآزمون-پسآزمون بود. جامعۀ آماری پژوهش زوجین متقاضی طلاق مرکز مشاوره دادگستری بوشهر در سال 1396 بود. افراد نمونه با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به شکل تصادفی در سه گروه آزمایش و یک گروه کنترل (هر گروه 20 زوج) جایگزین و پرسشنامههای انطباقپذیری و صمیمیت عاطفی در پیش، پس و پیگیری تکمیل شد. گروههای آزمایش در برنامههای مداخله شرکت کردند و گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد، دادهها بر اساس تحلیل کوواریانس چند متغیره همراه با آزمون تعقیبی تحت نرمافزار spss19 تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها نشان داد که اثربخشی الگوی یکپارچه پیشگیری از طلاق، رویکرد مبتنی بر دلگرم سازی و رویکرد مبتنی بر شفقت و گذشت بر افزایش صمیمیت عاطفی و انطباقپذیری در زوجین متقاضی طلاق متفاوت است؛ صمیمیت عاطفی و انطباقپذیری خانوادگی زوجین متقاضی طلاق شهر بوشهر در سه گروه آزمایش بهطور معناداری بیشتر از گروه کنترل است؛ اثربخشی هر سه رویکرد در افزایش صمیمیت عاطفی و انطباقپذیری در مرحله پیگیری پایدار بود؛ بنابراین برای افزایش صمیمیت عاطفی و انطباقپذیری زوجین متقاضی طلاق میتوان از این سه رویکرد استفاده کرد.