پژوهش های مشاوره ای مبتنی بر فرهنگ ایرانی اسلامی
سالار سیدمجیدی؛ کیوان صالحی؛ یاسر مدنی؛ سمیه شاهمرادی
چکیده
تمایزیافتگی خود، فرآیندی پویاست که تحت تأثیر شرایط مختلفی شکلگرفته و تجربه می‌شود و همچنین وابسته به بافت فرهنگی و اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. با توجه به همین موضوع، این پرسش مطرح شد که شرایط مرتبط با شکل‌گیری تمایزیافتگی خود خود در خانواده‌ها چیست؟ برای یافتن پاسخ، از روش نظریۀ برخاسته از داده‌ها در سطح نظم‌دهی مفهومی بهره گرفته ...
بیشتر
تمایزیافتگی خود، فرآیندی پویاست که تحت تأثیر شرایط مختلفی شکلگرفته و تجربه می‌شود و همچنین وابسته به بافت فرهنگی و اجتماعی در نظر گرفته می‌شود. با توجه به همین موضوع، این پرسش مطرح شد که شرایط مرتبط با شکل‌گیری تمایزیافتگی خود خود در خانواده‌ها چیست؟ برای یافتن پاسخ، از روش نظریۀ برخاسته از داده‌ها در سطح نظم‌دهی مفهومی بهره گرفته شد. از طریق نمونه‌گیری ملاکی و با توجه به اشباع داده‌ها با 17 نفر مصاحبه شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از مرحلۀ اول شیوۀ کدگذاری استراوس و کوربین انجام شد. پس از تحلیل داده‌ها، 183 کد اولیه شناسایی شد، سپس در فرآیند ادغام و مقایسه 48 زیرمقوله و 9 مقوله تشکیل شده و در بخش‌های شرایط علّی، زمینه‌ای و واسطه‌ای طبقه‌بندی شدند. یافته‌ها نشان می‌دهند که شرایط چالش‌برانگیز به همراه انگیزه به پیشرفت و تغییر افراد را به متمایز شدن سوق می‌دهد. علاوه بر آن شرایط علّی، چنانچه افراد در شرایط واسطه‌ای نظیر کسب تجربه‌های متفاوت در زندگی، ویژگی‌های خودتعیین‌گر و تمایل به موفقیت و همچنین شرایط زمینه‌ای مانند ارتباط با الگوهای موفق، ساختارهای اجتماعی و فرهنگی، بسترها و رویدادها در خانواده و همچنین جو مشارکتی و حمایتی خانواده قرار بگیرند، شکل یافتن تمایزیافتگی‌شان تسهیل و تسریع می‌شود. یافته‌های مطالعۀ حاضر علاوه بر غنی‌سازی دانش بومی و راهنمایی برای پژوهش‌های آتی، شناخت عمیق‌تر شرایط مرتبط با شکل‌گیری این ویژگی روان‌شناختی را در بستر فرهنگی فراهم نمود که همچنین می‌تواند پیامدهای عملی ویژه‌ای نیز در مشاوره و خانواده‌درمانی با توجه به مبحث چندفرهنگی داشته باشد.
سونه قناعت باجگیرانی؛ بهرامعلی قنبری هاشم آبادی؛ فرزانه ظریف
دوره 4، شماره 16 ، دی 1392، ، صفحه 69-84
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ میان تمایزیافتگی با سبکهای عشقورزی و همچنین مقایسه سبکهای عشقورزی و سطوح تمایزیافتگی زنان و مردان متاهل شهر مشهد بود. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر 120 نفر از افراد متاهل شهر مشهد که به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند مورد آزمون قرار گرفتند. برای سنجش تمایزیافتگی از پرسشنامۀ تمایزیافتگی ...
بیشتر
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ میان تمایزیافتگی با سبکهای عشقورزی و همچنین مقایسه سبکهای عشقورزی و سطوح تمایزیافتگی زنان و مردان متاهل شهر مشهد بود. مشارکت کنندگان در پژوهش حاضر 120 نفر از افراد متاهل شهر مشهد که به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شده بودند مورد آزمون قرار گرفتند. برای سنجش تمایزیافتگی از پرسشنامۀ تمایزیافتگی (DSL)و برای سنجش سبکهای عشقورزی از مقیاس سه گانه اشترنبرگ استفادهشد. دادههای جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون معناداری ضریب همبستگی پیرسون جهت بررسی رابطۀ خردهمقیاسهای تمایزیافتگی با خردهمقیاسهای آزمون اشترنبرگ و آزمون مقایسۀ دو میانگین مستقل به منظور مقایسه خردهمقیاسهای تمایزیافتگی و خردهمقیاسهای آزمون اشترنبرگ درآزمودنی‌های زن و مرد متاهل شهر مشهد مورد تحلیل قرار گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها نتایج نشان داد که میان خردهمقیاسهای صمیمیت، شوریدگی و تعهد اشترنبرگ با خرده مقیاس‌های واکنش هیجانی، جایگاه من، گسلش عاطفی و هم آمیختگی ارتباط معکوس معناداری دارد همچنین نتایج این آزمون نشان داد که بین میزان گسلش عاطفی مردان و زنان تفاوت معناداری وجود دارد، بدین صورت که آزمودنیهای مرد میزان گسلش عاطفی بیشتری را گزارش نمودهاند. در بقیه خردهمقیاسها بین دو جنس تفاوت معناداری شاهده نشد.
