TY - JOUR ID - 15662 TI - تحلیل رفتار و قصد ازدواج جوانان از منظر پارادایم زناشویی JO - فرهنگ مشاوره و روان درمانی JA - QCCPC LA - fa SN - 2345-6051 AU - غیاثوند, احمد AU - بخشی پور جویباری, باب الله AD - دانشیار دانشگاه علامه طباطبائی AD - استادیار دانشگاه پیام نور ساری Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 14 IS - 56 SP - 103 EP - 139 KW - پارادایم زناشویی KW - قصد ازدواج KW - رفتار زناشویی KW - باور به متأهل ماندن KW - باور به متأهل شدن DO - 10.22054/qccpc.2023.69756.3000 N2 - در جامعه ایران ازدواج و تشکیل خانواده تحت تاثیر عوامل مختلف، تغییرات ساختاری و کارکردی بسیاری به خود دیده است. در پژوهش حاضر برای تبیین گرایش جوانان نسبت به ازدواج، از چارچوب نظری پارادایم زناشویی استفاده شده است. این پارادایم توسط دو سامانۀ بزرگ از باورها، یکی «باور به متأهل شدن» و «باور به متأهل ماندن» در قالب 6 متغیر زمانبندی، فرایند، برجستگی، ماندگاری، زمینه و مرکزیت زناشویی، بر رفتار و قصد زناشویی تاثیر می گذارد. این مطالعه به روش «پیمایش» انجام گرفته و جمعیت آماری آن را «کلیه دختران و پسران جوان ساکن شهر تهران در سال 1401» تشکیل داده اند. شیوه نمونه‌گیری از نوع «نمونه‌گیری چند مرحله‌ای» بوده و حجم نمونه برابر با 355 نفر می باشند. ابزار جمع آوری داده ها، «پرسشنامه» بوده و اعتبار مفاهیم از طریق اعتبار صوری و سازه و نیز پایایی با کمک آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شده است. نتایج نشان می دهند که حدود نیمی از جوانان مورد مطالعه در شهر تهران رفتار زناشویی مقیدانه ای دارند که به لحاظ هنجاری بیانگر آن است که هیچ رابطه ای با جنس مخالف ندارند. در بررسی رابطه بین دو سامانه «باور به متاهل شدن» و «باور به متاهل ماندن» مشاهده گردید که رفتار زناشویی مقیدانه جوانان بیش از هر چیزی متاثر از متغیرهای سامانه «باور به متاهل ماندن» است تا «باور به متاهل شدن؛ به عبارتی جوانانی که در سطوح مختلف رابطه مقیدانه ای با جنس مخالف دارند؛ در حفظ، تعهد و نقش های زناشویی آینده نیز بهتر و مقیدتر عمل می کنند. UR - https://qccpc.atu.ac.ir/article_15662.html L1 - https://qccpc.atu.ac.ir/article_15662_e6f179d073e75733911d3c9a2d27bdff.pdf ER -