TY - JOUR ID - 15242 TI - مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و آموزش شفقت به خود در تاب آوری و کاهش آسیب پذیری روانی- بدنی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال یادگیری (خواندن و نوشتن) JO - فرهنگ مشاوره و روان درمانی JA - QCCPC LA - fa SN - 2345-6051 AU - امجدیان, فرزانه AU - جعفری, اصغر AU - قمری, محمد AD - دانشجوی دکتر مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران AD - دانشیار گروه روان شناسی دانشگاه کاشان AD - دانشیار گروه مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 14 IS - 55 SP - 151 EP - 183 KW - درمان هیجان مدار KW - آموزش شفقت به خود KW - تاب آوری KW - آسیب پذیری روانی- بدنی KW - اختلال یادگیری DO - 10.22054/qccpc.2023.69499.2989 N2 - پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و آموزش شفقت به خود در تاب آوری و آسیب پذیری روانی- بدنی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال یادگیری خواندن و نوشتن صورت گرفت. طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مادران کودکان دارای اختلال یادگیری مراجعه کننده به کلینیک پیوند آموزش و پرورش شهرستان ملارد در سال‌تحصیلی 1400-1399 تشکیل می‌دادند. تعداد 45 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، به روش تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) و آزمون SCL- 25 دراگوتیس و همکاران(1963) بود. نتایج آزمون بونفرونی نشان داد تفاوت بین درمان هیجان مدار با آموزش شفقت به خود در متغیرهای تاب آوری و آسیب پذیری روانی- بدنی مادران معنی دار است؛ به این معنی که درمان هیجان مدار بیشتر از آموزش شفقت به خود بر تاب آوری و آسیب پذیری روانی-بدنی موثر است. با توجه به نتایج به دست آمده می تون از هر دو رویکرد به ویژه درمان هیجان مدار جهت بهبود تاب آوری و آسیب پذیری روانی- بدنی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال یادگیری و به تبع آن افزایش کیفیت زندگی آنان استفاده نمود. UR - https://qccpc.atu.ac.ir/article_15242.html L1 - https://qccpc.atu.ac.ir/article_15242_a3ff2d80e4956c831c73dfe0f7d0c3e0.pdf ER -