مهتاب برخورداری؛ محمدسجاد صیدی؛ سید محسن حجت خواه
چکیده
هدف از پژوهش حاضر تبیین مدل علّی صمیمیت زن و شوهری بر‌اساس سبک های دلبستگی، خود-شفقت‌ورزی و ذهن‌آگاهی در روابط عاشقانه زوجین شهرستان هلیلان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری و جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه متاهلان شهرستان هلیلان در سال 1401 بود که از بین آن‌ها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 350 نفر به ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر تبیین مدل علّی صمیمیت زن و شوهری بر‌اساس سبک های دلبستگی، خود-شفقت‌ورزی و ذهن‌آگاهی در روابط عاشقانه زوجین شهرستان هلیلان بود. روش پژوهش توصیفی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری و جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه متاهلان شهرستان هلیلان در سال 1401 بود که از بین آن‌ها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای 350 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار‌‌های پژوهش شامل پرسشنامه ارزیابی شخصی صمیمیت در روابط شفر و اولسون (1981)، پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان سیمپسون (1990)، پرسشنامه خودشفقت ورزی نف (2003)، پرسشنامه ذهن‌آگاهی رابطه کیمز و همکاران (2018) بود. برای تحلیل داده ها از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. در این پژوهش مسیرهای غیر‌مستقیم دلبستگی ایمن به صمیمیت زن و شوهری با واسطه‌گری خودشفقتورزی و ذهن‌آگاهی در روابط عاشقانه ؛ و دلبستگی ناایمن به صمیمیت زن و شوهری با واسطه‌گری ذهن‌آگاهی در روابط عاشقانه معنادار شدند. این مدل توانست 37/0 واریانس صمیمیت زن و شوهری را تبیین کند. نتایج نشان داد با توجه به یافته‌های پژوهش، صمیمیت زن و شوهری و سبک‌های دلبستگی هم به صورت مستقیم و هم‌غیرمستقیم رابطه دارند و خودشفقتورزی و ذهن-آگاهی در روابط عاشقانه توانستند بین صمیمیت زن و شوهری و سبک‌های دلبستگی نقش واسطه‌ای ایفا کنند.
