امین تقی پور؛ حسین قمری کیوی؛ علی شیخ الاسلامی؛ علی رضایی شریف
چکیده
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روایتدرمانی با تاکید بر لحظات نوآور بر تنظیم شناختی هیجان در دختران نوجوان دچار خودآسیبزنی با قصد خودکشی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل میباشد. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، کلیۀ دانشآموزان دختر دورۀ اول و دوم متوسطۀ خودآسیبزن با قصد خودکشی بودند که در سال 1399 به مرکز ...
بیشتر
این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روایتدرمانی با تاکید بر لحظات نوآور بر تنظیم شناختی هیجان در دختران نوجوان دچار خودآسیبزنی با قصد خودکشی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل میباشد. جامعۀ آماری پژوهش حاضر، کلیۀ دانشآموزان دختر دورۀ اول و دوم متوسطۀ خودآسیبزن با قصد خودکشی بودند که در سال 1399 به مرکز مشاورۀ دانشآموزان شهید فهمیدۀ شهرستان بناب ارجاع شده بودند. در این پژوهش برای انتخاب نمونه، از روش نمونهگیری در دسترس استفاده شد. گروه آزمایش در معرض 8 جلسۀ روایت درمانی با اقتباس از برنامۀ مداخلهای وایت و اپستون (1990) قرار گرفتند و گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. سپس پسآزمون برای هر دو گروه اجرا گردید. یافتهها حاکی از آن است که روایت درمانی با تاکید بر لحظات نوآور، بر بهبود تنطیم شناختی هیجان تاثیر معنادار داشت (00/0>p). نتیجه-گیری: میتوان گفت روایت درمانی با تاکید بر لحظات نوآور، روش مداخلهای مناسبی برای بهبود راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در دختران با خودآسیبزنی با قصد خودکشی است و مشاوران و روانشناسان میتوانند برای بهبود نظمجویی شناختی هیجان نوجوانان با خود آسیبزنی به قصد خودکشی از این مداخله استفاده نمایند.