ندا افشاریان؛ فریبرز درتاج؛ اسماعیل سعدی پور؛ علی دلاور؛ سید صدر الدین شریعتی
چکیده
بحث درباره عشق‌ورزی در ایران عموماً در چارچوب تحلیلی مبتنی بر پژوهش‌ها و نظریه‌پردازی‌هایی که در غرب صورت گرفته تمرکز یافته است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی مفهومی شناسایی ادراک عشق‌ورزی دانشجویان مجرد و بر مبنای نظریه زمینه‌ای و با به کارگیری روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته انجام شد. 32 دانشجو (18 دختر و 14 پسر)، به روش نمونه‌گیری ...
بیشتر
بحث درباره عشق‌ورزی در ایران عموماً در چارچوب تحلیلی مبتنی بر پژوهش‌ها و نظریه‌پردازی‌هایی که در غرب صورت گرفته تمرکز یافته است. پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی مفهومی شناسایی ادراک عشق‌ورزی دانشجویان مجرد و بر مبنای نظریه زمینه‌ای و با به کارگیری روش مصاحبه نیمه‌ساختاریافته انجام شد. 32 دانشجو (18 دختر و 14 پسر)، به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و داده‌ها تا رسیدن به اشباع نظری گردآوری و پس از پیاده‌سازی متن مصاحبه‌ها و ورود اطلاعات به نرم افزار تحلیل داده‌های کیفی MAXQDA10، با کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. نتایج کدگذاری باز و محوری منجر به شناسایی 103 مفهوم و 16 مقوله محوری شد. همچنین، نتایج کدگذاری گزینشی نشان داد که مقوله هسته ادراک عشق‌ورزی دانشجویان است که تحت تأثیر شرایط علّی (باورداشت‌های اعتقادی و مذهبی؛ جوّ خانواده و نظارت والدینی؛ چالش‌ها و تجارب اخلاقی) و در کنار شرایط مداخله‌گر (تحولات هویتی فردی، اجتماعی و فرهنگی؛ هویت‌سازی رسانه‌های نوین ارتباطی) و شرایط زمینه‌ای (جنسیت؛ سن؛ پایگاه اجتماعی اقتصادی؛ تحصیلات دانشگاهی) بر برساخت عشق‌ورزی با جنس مخالف در دانشجویان مجرد در قالب راهبردهای اخلاق‌پیروی منطقی؛ خودپیروی عاطفی و خودپیروی ضداخلاقی تأثیر می‌گذارد که حاصل آن شکل‌گیری ازدواج‌های متناسب، پایدار و یا تصادفی و نامتناسب است. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان نتیجه گرفت که عشق‌ورزی در بین دانشجویان مجرد، طیفی از مکانیسم‌های خودپیروی تا اخلاق‌پیروی را در پی‌داشته که می‌تواند کنش دانشجویان را به سمت و سویی منفی یا مثبت جهت‌دهی کند. لذا شناخت این مکانیسم‌ها می‌تواند در سیاست‌گذاری دست‌اندرکاران تربیتی کشور مؤثر باشد.
