جلیل باباپور؛ الناز بهاورنیا
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ساختار خانواده بیماران جوان مبتلا به ایدز و مقایسه آن با خانواده های سالم طراحی و اجرا گردید. فرض اصلی پژوهش حاضر بررسی تفاوت معنادار بین انسجام و انعطاف پذیری خانواده بیماران مبتلا به ایدز و خانواده های سالم بود. همچنین فرض تفاوت معنادار بین انسجام و انعطاف پذیری گزارش شده توسط زنان و مردان مورد بررسی ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ساختار خانواده بیماران جوان مبتلا به ایدز و مقایسه آن با خانواده های سالم طراحی و اجرا گردید. فرض اصلی پژوهش حاضر بررسی تفاوت معنادار بین انسجام و انعطاف پذیری خانواده بیماران مبتلا به ایدز و خانواده های سالم بود. همچنین فرض تفاوت معنادار بین انسجام و انعطاف پذیری گزارش شده توسط زنان و مردان مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 200 خانواده سالم و 200 خانواده دارای عضو بیمار مبتلا به ایدز به ترتیب با روش خوشه ای و در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه FACES-IV را تکمیل نمودند، معیار شرکت در پژوهش شامل همکاری حداقل 3 نفر از اعضای خانواده ( در خانواده های سالم) و شرکت حداقل 3 نفر از اعضای خانواده دارای بیمار مبتلا به ایدز ( اعضای سالم و عضو بیمار) بود. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد تفاوت معناداری بین انسجام و انعطاف پذیری خانواده های بیماران جوان مبتلا به ایدز و خانواده های سالم وجود دارد (P<0/001) همچنین بین زنام و مردان نیز از نظر میزان انسجام و انعطاف پذیری گزارش شده تفاوت معناداری وجود داشت (P<0/001) بحث و نتیجه گیری: در تبیین یافته های پژوهش حاضر میتوان به عوامل فردی و خانوادگی در برهم ریختن تعادل ساختاری خانواده های بیماران جوان مبتلا به ایدز اشاره کرد، عوامل فردی مثل باورها و نگرشهای فرد بیمار نسبت به بسیاری طرحواره های فرد بیمار در مورد بیماری و عوامل فردی مربوط به فرد بیمار، عوامل خانوادگی حول محور مراقبت از بیمار و نحوه نگرش خانواده نسبت به بیماری و واکنش خانواه های متغیر مثل داغ تنگ بیماری قرار دارد.