کیوان کاکابرایی؛ علیرضا مرادی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف آموزش حل مسئله خانوادهمحور به والدین و تعیین اثربخشی آن بر ادراک کودک - والد انجام شد. طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیشآزمون - پسآزمون - پیگیری با گروه گواه بود. تعداد 120 دانشآموز با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (60 نفر) و گواه (60 نفر) تقسیم شدند، ابتدا والدین ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف آموزش حل مسئله خانوادهمحور به والدین و تعیین اثربخشی آن بر ادراک کودک - والد انجام شد. طرح پژوهش نیمه تجربی از نوع پیشآزمون - پسآزمون - پیگیری با گروه گواه بود. تعداد 120 دانشآموز با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی انتخاب شدند و با انتساب تصادفی به دو گروه آزمایشی (60 نفر) و گواه (60 نفر) تقسیم شدند، ابتدا والدین گروه آزمایشی 10 جلسه در کارگاه تربیت کودک / نوجوان اندیشمند شرکت کردند سپس گروه آزمایشی به مدت سه ماه تحت برنامه حل مسئله خانوادهمحور مورد آموزش قرار گرفتند، برای جمعآوری اطلاعات از نسخه ادراک کودک از والدین (گرولنیک، ریان و دسی، 1997) فرم کودکان استفاده شد. یافتهها طبق گزارش کودکان در سه مرحله پیشآزمون- پسآزمون (فاصله سه ماهه) و پیگیری (فاصله یک ماهه) نشان داد، در گروه آزمایشی، بین نمرات پیشآزمون- پسآزمون در زیرمقیاسهای ادراک کودک - والد تفاوت معناداری وجود داشت اما بین نمرات پسآزمون - پیگیری در زیرمقیاسهای ادراک کودک - والد تفاوت معنادار نبود. بر این اساس میتوان نتیجهگیری کرد که آموزش حل مسئله خانوادهمحور به والدین بر ادراک کودک - والد اثربخش بود و ادراک کودک - والد را بهبود بخشیده است.