%0 Journal Article %T تعیین میزان شیوع اختلاف اضطراب منتشر در میان دانش آموزان پایه پنجم و بررسی اثربخشی دو روش خودگویی برونی و درونی در کاهش آن %J فرهنگ مشاوره و روان درمانی %I دانشگاه علامه طباطبائی %Z 2345-6051 %A ابراهیمی, لقمان %A دهداری, ابوذر %D 2012 %\ 09/22/2012 %V 3 %N 11 %P 1-20 %! تعیین میزان شیوع اختلاف اضطراب منتشر در میان دانش آموزان پایه پنجم و بررسی اثربخشی دو روش خودگویی برونی و درونی در کاهش آن %K اختلال اضطراب منتشر %K خردگویی بیرونی %K خردگویی درونی %K شیوع دانش آموزان %R 10.22054/qccpc.2012.6075 %X اختلال اضطراب منتشر از اختلالات مهم در میان کودکان و نوجوانان است، این پژوهش یا هدف تعیین میزان شیوع اختلاف اضطراب منتشر در میان دانش آموزان پایه پنجم و همچنین بررسی اثربخشی دو روش خودگویی برونی و درونی در کاهش آن انجام شد، لذا برای بررسی میزان شیوع آن در میان دانش آموزان پایه پنجم 200 نفر (1000 دختر و 1000 پسر) از این دانش آموزان انتخاب شدند و به آزمون خودسنجی سرند اضطراب کودکان (SCARED) و اختلالات هیجانی مرتبط با آن پاسخ دادند، نتایج نشان داد که شیوع این اختلال در میان دختران 08/11 و در میان پسران 4/9 درصد است و میان دو جنس از نظر شیوع تفاوت معنی داری وجود دارد (P<0/04) به منظور بررسی اثربخشی دو روش خودگویی درونی و برونی در کاهش این اختلال تعداد 96 نفر از آزمودنی های دارای اختلال اضطراب منتشر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب و در سه گروه خودگویی برونی، درونی و گروه گواه قرار داده شدند، سپس با استفاده از درو روش خودگویی درونی و برونی هر کدام هشت جلسه و در هر جلسه به مدت یک ساعت آموزش دیدند. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون t مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون ترکی و تحلیل واریانس دو عاملی استفاده شد. نتایج نشان داد که روش خودگویی بیرونی به طور معنی دار بیشتر از روش خودگویی درونی در کاهش اضطراب موثر است، (P<0/05) و در هر دو روش در مقایسه با گروه گواه اثربخشی بهتری داشتند، (P<0/05) در میان دو جنس و اثر متقابل گروه ها و جنسیت تفاوت معنی داری به دست نیامد. %U https://qccpc.atu.ac.ir/article_6075_8511a3d7df56c953dcfb9ed314137a27.pdf