@article { author = {askari bastam, morteza and borgali, ahmad and sohrabi, faramarz}, title = {Comparison of Identity Styles in Addicts, Addiction quitters, and Healthy People in Khorramabad City}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {1-14}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4199}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {مقایسه سبک های هویت در سه گروه معتادان، ترک کنندگان اعتیاد و افراد سالم در شهرستان خرم‌آباد}, abstract_fa = {هدف تحقیق دست‌یابی به عوامل مقاوم در برابر اعتیاد، گرایش به اعتیاد و تسهیل‌کننده برای ترک اعتیاد است. روش تحقیق از نوع علی- مقایسه‌ای است. نمونه‌گیری افراد گروه‌های ترک‌کرده و معتاد به صورت در دسترس و گلوله‌برفی از طریق کمپ‌های ترک اعتیاد، کلینیک‌ها و مراکز NA به تعداد 40 نفر و نمونه‌گیری گروه سالم با روش یاد شده و به همان تعداد در محله‌های پرخطر از نظر بزهکاری و سوء مصرف مواد به منظور کنترل عوامل اجتماعی انجام شده است. ابزار تحقیق پرسشنامه EOM-EIS2[1] و آزمون آماری به عمل آمده در تحقیق تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی است. یافته ها بیانگر آن است که میانگین سبک‌های هویت سردرگم و زودرس گروه سالم در سطح معنی‌دار 05/0 کمتر از دو گروه معتاد و ترک‌کرده و در سبک هویت موفق بیشتر از دو گروه یاد شده بود  بین دو گروه ترک‌کرده و معتاد هیچ گونه تفاوت معناداری دیده نشد. درنتیجه سردرگمی و تقلیدهای کورکورانه می‌تواند به اعتیاد منجر شود و نگاه منعطف به مسائل می‌تواند در برابر این پدیده مقاومت کند. [1]. extended objective measure of ego identity status}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: سبک‌های هویت,معتاد,سالم,ترک‌کننده,اعتیاد}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4199.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4199_acd874395923720044848c4cc04fa51b.pdf} } @article { author = {dehghan, kobra and shariatmadar, asieh and kalantar hormozi, atoosa}, title = {effectiveness of life review therapy on death anxiety and life satisfaction of old women of Tehran}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {15-39}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4207}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثربخشی درمان مرور زندگی بر اضطراب مرگ و رضایت از زندگی زنان سالمند ساکن شهر تهران}, abstract_fa = {پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی درمان مرور زندگی بر اضطراب مرگ و رضایت از زندگی زنان سالمند شهر تهران برگزار شد. پژوهش از نوع مطالعات نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه سالمندان زن ساکن آسایشگاه‌های شهر تهران در اردیبهشت و خرداد ماه سال 94 بود. از بین آسایشگاه‌های موجود در شهر تهران، آسایشگاه مهر گل به‌صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شد. پس از اجرای آزمون (اضطراب مرگ(داس) (1970) و رضایت از زندگی داینر، آمونز، لارسن و گریفین (1985)) بر 57 نفر از سالمندان زن آسایشگاه، 30 نفر از کسانی که در آزمون اضطراب مرگ نمرۀ بالاتر از 7 و در رضایت از زندگی نمره پایین گرفته بودند، به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. برای گروه آزمایش 8 جلسه گروه درمانی مرور زندگی بر اساس طرح درمانی پژوهش اجرا شد. پس از اتمام جلسات درمانی، پس‌آزمون اضطراب مرگ و رضایت از زندگی برای هر دو گروه اجرا شد و نتایج با آزمون تحلیل کواریانس مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس تک‌متغیری بین دو گروه بر روی نمرات تعدیل شدۀ متغیر اضطراب مرگ 87.39=(27/1)F و سطح معناداری 001/0 تفاوت معناداری را بین دو گروه  با 99 در صد اطمینان نشان داد (01.0>P). نتیجه گرفته می‌شود درمان مرور زندگی در کاهش اضطراب مرگ سالمندان زن مؤثر بوده است. همچنین نتایج تحلیل کوواریانس تک‌متغیری بین دو گروه بر روی نمرات تعدیل شدۀ متغیر رضایت از زندگی با 54.44= (27/1 F( و سطح معناداری 001/0 تفاوت معناداری را بین دو گروه  با 99 درصد اطمینان نشان داد (01.0>P). نتیجه گرفته می‌شود درمان مرور زندگی در افزایش رضایت از زندگی سالمندان زن مؤثر بوده است. بنابراین برای افزایش سطح رضایت از زندگی و کاهش اضطراب مرگ، به‌ویژه در مراکز سالمندان می‌توان از درمان‌های گروهی مرور زندگی بهره گرفت.}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: مرورزندگی,اضطراب مرگ,رضایتاززندگی,سالمندی}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4207.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4207_caa1551c3cc10b2b7e8acd945e7835b6.pdf} } @article { author = {nodeei, davood and esmaeili, maesomeh and farahbakhsh, kiumars}, title = {The anticipation of the rate of self-esteem, self efficacy & academic achievement in students based on child fostering with the similarity of their self-differentiation}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {41-60}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4248}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {پیش بینی میزان عزت نفس ، خود کارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس شیوه های فرزند پروری و الدین با همایندی خودمتمایزسازی آنان}, abstract_fa = {پژوهش حاضربه منظور بررسی پیش‌بینی عزت نفس، خودکارآمدی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان بر اساس شیوه‌های فرزندپروری والدین و خودمتمایزسازی آنان در بین دانش‌آموزان پسر مقطع دبیرستان صورت گرفت. نمونه مورد نظر در این پژوهش تعداد 200 نفراز دانش‌آموزان پسر به همراه والدین آن‌ها بود که از طریق انتخاب سه دبیرستان (شاهد، غیرانتفاعی و دولتی) و با استفاده از نمونه‌گیری تصادفی از بین تمامی دانش‌آموزان مشغول به تحصیل در مقطع دبیرستان انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته در این پژوهش شامل پرسشنامه شیوه‌های فرزندپروری بامریند، پرسشنامه عزت‌نفس کوپر اسمیت، پرسشنامه خودمتمایزسازی اسکورن و فراید لندر و پرسشنامه شرر و همکارانش و معدل نیمسال اول تحصیلی 90-89 دانش‌آموزان بود. برای تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و نیز تحلیل رگرسیون گام به گام برای بررسی رابطه بین متغیرها استفاده شد. نتایج یافته‌ها نشان داد که بین شیوه‌های فرزندپروری والدین و پیشرفت تحصیلی، عزت نفس و خودکارآمدی همبستگی معناداری در گروه نمونه پژوهش مشاهده نشده اما در مؤلفه‌های خودمتمایزسازی بین جایگاه من و آمیختگی با دیگران با معدل تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار، بین گسلش عاطفی و عزت نفس رابطه معکوس و معنادار و بین جایگاه من و عزت نفس رابطه مستقیم و معناداری مشاهده شد و در نهایت بین خودکارآمدی فرزندان با خودمتمایزسازی نیز رابطه معناداری مشاهده نشد. در مورد همایندی شیوه‌های فرزندپروری و خودمتمایزسازی والدین نیز نتایج  نشان می‌دهد که بین مؤلفه واکنش عاطفی و شیوه فرزندپروری مستبدانه رابطه معکوس و معنادار و بین مؤلفه جایگاه من و شیوه فرزندپروری مستبدانه رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. همچنین بین مؤلفه جایگاه من و شیوه فرزندپروری مقتدرانه رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و نیز بین مؤلفه آمیختگی با دیگران و شیوه فرزندپروری استبدادی رابطه معکوس و معنادار وجود دارد.}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: شیوه‌های فرزندپروری,خودمتمایزسازی,عزت نفس,خودکارآمدی و عملکرد تحصیلی}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4248.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4248_7f950df529f9989ea254f3f0fe941325.pdf} } @article { author = {farnam, ali and hamidi, mohammad}, title = {Effectiveness of Positivism Training on Enhancement of Quality of life With Emphasis on Qur'an and Islamic Issues.}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {61-85}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4209}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {اثربخشی آموزش مثبت نگری در افزایش کیفیت زندگی با تأکید بر قرآن و آموزه‌های اسلامی}, abstract_fa = {هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی آموزش مثبت­نگری بر افزایش کیفیت زندگی با تأکید بر قرآن و آموزه­‌های اسلامی در کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان سیستان و بلوچستان بود. این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی همراه با گروه آزمایش و گواه بود. روش نمونه­گیری ابتدا کل جامعه آماری به تعداد 300 نفر پرسشنامه‌ی کیفیت زندگی 36-sf را تکمیل کردند و شرکت‌کنندگانی که پایین­ترین نمره را اخذ کردند تعداد 50 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایشی و گواه جایگزین شدند. به گروه آزمایش هشت جلسه­ی نود دقیقه­ای به صورت هفتگی، آموزش مثبت­نگری با تأکید بر قرآن و آموزه­های دینی ارائه گردید. در پایان آموزش، از هر دو گروه خواسته شد پرسشنامه مذکور را دوباره تکمیل نمایند. در مرحله­ی بعد، پس از سه ماه آزمون ­پیگیری برای سنجش ماندگاری آموزش­های داده شده اجرا گردید. برای تحلیل داده­ها علاوه بر استفاده از آمار توصیفی از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک‌متغیری (ANCOVA) استفاده شد. نتایج آزمون‌های تجزیه و تحلیل کواریانس چندمتغیری و تک‌متغیری نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین دو گروه در افزایش کیفیت زندگی در مرحله پس­آزمون وجود دارد. و در مرحله­ی پیگیری نیز ثبات داشته است. نتایج نشان می­دهد که آموزش گروهی مثبت­نگری با تأکید بر قرآن و آموزه­های اسلامی باعث افزایش تمامی زیر مقیاس­های کیفیت زندگی در گروه آزمایش شده است.}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: آموزش مثبت‌نگری,کیفیت زندگی. قرآن و آموزه‌های اسلامی}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4209.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4209_069f2315fc6dca7a76ebc3df531ca3e4.pdf} } @article { author = {omidvar tehrani, asieh and hosein khani, mohammad}, title = {Canonical Correlation between Fathering and Emotional Autonomy}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {87-104}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4210}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {تحلیل کانونی رابطۀ بین والدگری پدر و استقلال عاطفی فرزند}, abstract_fa = {از سال 1986 که استینبرگ و سیلوربرگ برای اولین‌بار اصطلاح استقلال عاطفی را برای جدایی عاطفی نوجوان از والدین‌شان به کار بردند؛ در رابطه با عوامل تأثیرگذار بر آن، پژوهش‏های زیادی صورت گرفت. با این وجود، مرور پیشینۀ پژوهشی نشان می‏دهد در ارتباط با تأثیر والدگری پدر پژوهشی صورت نگرفته است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی رابطۀ والدگری پدر با استقلال عاطفی فرزند انجام شد؛ بدین صورت که 414 نفر از دانش‏آموزانسال اول مقطع دبیرستان شهرستان بهارستان در استان تهران با روش نمونه‏گیری خوشه‏ای تصادفی انتخاب شدند و به فرم‏های ایرانی مقیاسهای والدگری پدر دیک  و استقلال عاطفی استنبرگ و سیلوربرگ پاسخ دادند. داده‏ها با استفاده از روش تحلیل همبستگی بنیادی و با استفاده از نرم افزارهای SPSS 18 و STATGRAPHICS 5.1 مورد بررسی قرار گرفتند. تحلیل کانونی،تنها یک مجموعۀ معنادار بین والدگری پدر و استقلال عاطفی فرزند ن‌شان داد. بر اساس این مجموعه، متغیرهای پیش‌بین "پاسخ‌دهی عاطفی مثبت و نقش اخلاقی پدر" و "حضور منفی پدر" با متغیرهای ملاک "فردیت" و "غیر ایده‌ال بودن" رابطه­ای 60/0 داشته و 30/0 واریانس آن را تبیین می‏کردند. این یافته بیانگر این است که هرچه پاسخ‌دهی عاطفی مثبت و نقش اخلاقی پدر بیشتر بوده و حضور منفی او کمتر باشد؛ فرزند به فردیت و غیر ایده‌ال بودن بیشتری که از ملاک‏های اساسی استقلال عاطفی است دست پیدا خواهد کرد.}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: والدگری پدر,استقلال عاطفی,تحلیل کانونی}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4210.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4210_b261269505340173356589872aff98c7.pdf} } @article { author = {golparvar, mohsen and moradinia, ayda}, title = {The Relationship between Work-Family Enrichment with Self Esteem and Psychological Security}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {105-124}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4211}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {رابطه غنی بودن پیوند کار- خانواده با عزت نفس و امنیت روان شناختی}, abstract_fa = {این پژوهش با هدف بررسی الگوی ساختاری غنی بودن پیوند کار-خانواده با عزت نفس و امنیت روان­شناختی اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و نمونه پژوهش 385 نفر از کارکنان یک بانک خصوصی در شهر اصفهان بودند که به شیوه‌ی نمونه­گیری سهل­الوصول انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه غنی­ بودن پیوند کار-خانواده (رشید و همکاران، 2011)، پرسشنامه محقق ساخته عزت نفس در محیط کار و پرسشنامه امنیت روان­شناختی  بودند. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگو­سازی معادله ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از الگو­سازی معادله ساختاری نشان داد که غنی­ بودن پیوند کار-خانواده هم به­طور مستقیم و هم به­طور غیرمستقیم از طریق عزت نفس با امنیت روان­شناختی دارای رابطه معنادار (05/0>p) است. همچنین نتایج نشان داد که عزت نفس متغیر واسطه­ای پاره­ای در رابطه غنی­ بودن پیوند کار-خانواده با امنیت روان­شناختی است. نتایج این پزوهش نشان داد که غنی بودن پیوند کار- خانواده قادر به تقویت عزت نفس و امنیت روان­شناختی است.}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: غنی‌ بودن پیوند کار-خانواده,عزت نفس,امنیت روان‌شناختی}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4211.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4211_b8665bd01262e7102bf34056927e21ff.pdf} } @article { author = {bahari, zahra}, title = {Role of the life stlye on marital satisfaction}, journal = {Counseling Culture and Psycotherapy}, volume = {6}, number = {22}, pages = {125-145}, year = {2015}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2345-6051}, eissn = {2476-6178}, doi = {10.22054/qccpc.2015.4212}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {نقش سبک زندگی در رضایت زناشویی زوجین}, abstract_fa = {مهمترین رکن سلامت افراد خانواده، رضایت زناشویی است و جامعۀ سالم نیز از پیوندهای آگاهانه و ارتباطات سالم و بالندۀ افراد خانواده شکل می‌گیرد این پژوهش با هدف مطالعۀ نقش سبک زندگی در رضایت زناشویی زوجین با روش کیفی در شهر تهران به انجام رسیده است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات ، مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته  بوده که بدین منظور پرسشنامۀ محقق ساخته مورد استفاده قرار گرفت. روش نمونه‌گیری، نمونه‌گیری هدفمند بود. بدین منظور 6 زوج در دسترس ، به شیوۀ هدفمند که دارای سبک زندگی مختلف بودند از شـــهر تهران انتخاب و پاسخ های‌شان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. مصاحبه‌ها، بعد از پیاده شدن بر روی کاغذ، با استفاده از تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده زوجینی که دارای سبک زندگی یکسان و یا نزدیک به یکسان بودند نسبت به زوجینی که دارای سبک زندگی متفاوت بودند، از رضایت زناشویی بالاتری برخوردار بودند.}, keywords_fa = {واژگان کلیدی: سبک زندگی,زوج,خانواده,رضایت زناشویی}, url = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4212.html}, eprint = {https://qccpc.atu.ac.ir/article_4212_fdaa82e328a90056b289f03467fb10c3.pdf} }