حسین سماواتیان؛ مهرداد کلانتری؛ عادله اصلی پور؛ احمد عابدی
چکیده
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری والد – کودک بر مشکلات رفتاری هیجانی کودکان سوگ بود. روش شناسی: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون – پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان دختر 7 تا 11 ساله فاقد پدر تحت پوشش کمیته امداد شهر ساری و دارای مشکلات رفتاری هیجانی بودند. نمونه شامل ...
بیشتر
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری والد – کودک بر مشکلات رفتاری هیجانی کودکان سوگ بود. روش شناسی: این پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون – پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کودکان دختر 7 تا 11 ساله فاقد پدر تحت پوشش کمیته امداد شهر ساری و دارای مشکلات رفتاری هیجانی بودند. نمونه شامل 16 دختر 7 تا 11 ساله فاقد پدر تحت پوشش کمیته امداد شهر ساری بودند که به شیوه هدفمند انتخاب شده و در دو گروه مداخله و کنترل به تساوی قرار گرفتند، پرسشنامه سیاهه رفتاری کودک قبل و بعد از مداخله و پیگیری یکماهه توسط مادران آنها تکمیل گردید. درمان شناختی رفتاری والد - کودک برای گروه مداخله در قالب 8 جلسه 45 دقیقه‌ای هفتگی اجرا شد. جلسات اول تا ششم به کودکان و جلسات هفتم و هشتم به مادران آنها اختصاص داشت. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند. یافته‌ها: اجرای درمان شناختی رفتاری والد – کودک منجر به کاهش اضطراب، افسردگی، شکایات جسمانی، مشکلات اجتماعی، توجه و تفکر، رفتارهای قانون شکنانه و پرخاشگری درکودکان گروه مداخله شد علاوه براین در متغیرهای اضطراب، پرخاشگری، مشکلات اجتماعی و توجه بین دو گروه تفاوت معنادار مشاهده گردید. نتیجه‌گیری: استفاده از درمان شناختی رفتاری والد – کودک که به طور همزمان والد بازمانده و کودک را در فرایند درمان مدنظر قرار میدهد می‌تواند در کاهش مشکلات رفتاری هیجانی کودکان پس از فقدان والد موثر باشد.
مهدیه عطری فرد؛ محمدرضا شعیری
چکیده
هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی بوده است، بدین منظور، 12 آزمودنی مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی براساس « پرسشنامه هراس اجتماعی» (SPIN) و « مصاحبه بالینی ساختار یافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (SCID-IV) انتخاب شدند، 6 نفر از مبتلایان ...
بیشتر
هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن در کاهش نشانه های اختلال اضطراب اجتماعی بوده است، بدین منظور، 12 آزمودنی مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی براساس « پرسشنامه هراس اجتماعی» (SPIN) و « مصاحبه بالینی ساختار یافته براساس راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (SCID-IV) انتخاب شدند، 6 نفر از مبتلایان یاد شده به طور تصادفی در گروه آزمایش و 6 نفر در گروه کنترل جایگزین شدند، گروه آزمایش براساس الگوی هافمن تحت درمان قرار گرفت و گروه کنترل در انتظار ماند، همچنین وارسی ها نشان داد که دو گروه از لحاظ ویژگی های جمعیت شناختی همتا بودند، آزمودنی ها قبل از شروع و بعد از اتمام و یک ماه و نیم بعد از اتمام مداخله/ انتظار، علاوه بر مقیاس هراس اجتماعی (SPIN)، مقیاس اضطراب اجتماعی لیبویتز (LSAS-SR) و فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی (BFNE) را تکمیل نمودند، نتایج تحلیل ها نشان میدهد که تاثیر متغیر مستقل (درمان شناختی – رفتاری براساس الگوی هافمن) در اندازه گیری های مکرر بر متغیر وابسته (BFNE,LSAS-SR, SPIN) معنادار است، در مجموع، نتایج پژوهش حاضر بیانگر اثربخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی هافمن (2007) بر کاهش مولفه های مختلف اختلال اضطراب اجتماعی است، طوری که این اثربخشی در فاصله پس آزمون تا پیگیری نیز حفظ شده است
