علی اکبر پونده نژادان؛ یوسفعلی عطاری؛ دردانه حسین
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور تعیین مدل رابطه ی بین خوردن ذهنآگاهانه با کیفیت زندگی با میانجیگری تصویر بدنی و رفتارهای خوردن در زنان دارای اضافه وزن و چاقی در شهر اهواز انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعهی پژوهش شامل کلیهی زنان متأهل دارای اضافه وزن و چاقی شهر اهواز در سال 1396 است. نمونهی پژوهش حاضر بهوسیلهی ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور تعیین مدل رابطه ی بین خوردن ذهنآگاهانه با کیفیت زندگی با میانجیگری تصویر بدنی و رفتارهای خوردن در زنان دارای اضافه وزن و چاقی در شهر اهواز انجام شد. طرح پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعهی پژوهش شامل کلیهی زنان متأهل دارای اضافه وزن و چاقی شهر اهواز در سال 1396 است. نمونهی پژوهش حاضر بهوسیلهی دعوت از طریق آگهی از میان 625 زن داوطلب شهرستان اهواز، 400 نفر با کسب رضایت و با توجه به ملاکهای ورود و خروج به روش نمونهگیری در دسترس و هدفمند، برگزیده شدند. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی - فرم کوتاه (1996)، پرسشنامهی خوردن ذهنآگاهانه فرامسون، کریستال، شنک، لیتمن، زلیاد و بنیتز (2009)، پرسشنامهی نگرانی از تصویر بدنی لیتلتون، اکسوم و پری (2005) و پرسشنامهی رفتار خوردن داچ ون استرین، فریجترز، برگرز و دفارس (1986) بهره برده شد. جهت تحلیل دادهها از روشهای آماری همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از برنامههای آماری 25-SPSS و 24-AMOS استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد بین خوردن ذهنآگاهانه با کیفیت زندگی، رابطهی مثبت و معنادار و بین تصویر بدنی و رفتارهای خوردن با کیفیت زندگی، رابطهی منفی و معناداری وجود داشت (01/0 > p). همچنین، نتایج شاخصهای برازندگی مدل، از برازش مدل پیشنهادی با یک شاخص اصلاح حمایت کردند. پژوهش حاضر نشان داد که عوامل شناختی (مانند خوردن ذهنآگاهانه و تصویر بدنی) و عوامل رفتاری (مانند رفتارهای خوردن) موجب بهبود کیفیت زندگی زنان دارای اضافه وزن و چاقی نیز میشود.