محمدعلی بشارت؛ حسینعلی جاهد؛ سیده اسماء حسینی
دوره 5، شماره 17 ، فروردین 1393، ، صفحه 67-87
چکیده
در این پژوهش نقش تعدیل کننده رضایت از زندگی در رابطة بین تاب آوری و سلامت عمومی در یک نمونة دانشجویی مورد بررسی قرار گرفت. هفتاد و پنج نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری (65 دختر و 10 پسر) در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان در پژوهش خواسته شد تا مقیاس خودتابآوری ((ERS، مقیاس رضایت از زندگی (SWLS) و پرسشنامه سلامت عمومی ...
بیشتر
در این پژوهش نقش تعدیل کننده رضایت از زندگی در رابطة بین تاب آوری و سلامت عمومی در یک نمونة دانشجویی مورد بررسی قرار گرفت. هفتاد و پنج نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری (65 دختر و 10 پسر) در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان در پژوهش خواسته شد تا مقیاس خودتابآوری ((ERS، مقیاس رضایت از زندگی (SWLS) و پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-28) را تکمیل کنند. نتایج پژوهش نشان داد که بین تاب‌آوری و رضایت از زندگی با مشکلات مربوط به سلامت عمومی همبستگی منفی معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل اثرات اصلی و تعدیلی بر حسب معادلات ساختاری نشان داد که رضایت از زندگی میتواند رابطه بین تاب آوری و مشکلات مربوط به سلامت عمومی دانشجویان را تعدیل کند. بر اساس یافتههای این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که رابطه بین رضایت از زندگی و تاب آوری با سلامت عمومی فقط یک رابطه ساده نیست و تعامل متغیرهای مختلف میتواند به شکلهای متفاوت سلامت عمومی را تحت تأثیر قرار دهد.
