ساناز عینی؛ متینه عبادی؛ نغمه ترابی
چکیده
با توجه به اثرات جبرانناپذیر اپیدمی کروناویروس بر دانشجویان؛ هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک-شده در رابطه بین حسانسجام و تابآوری با اضطراب کرونا دانشجویان علوم پزشکی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که در سال تحصیلی ...
بیشتر
با توجه به اثرات جبرانناپذیر اپیدمی کروناویروس بر دانشجویان؛ هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک-شده در رابطه بین حسانسجام و تابآوری با اضطراب کرونا دانشجویان علوم پزشکی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند را تشکیل میداد که 300 نفر بهصورت اینترنتی و از طریق شبکههای مجازی در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای جمع-آوری اطلاعات شامل مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علیپور و همکاران، 1398)، پرسشنامه حسانسجام فرم 13 مادهای (آنتونووسکی، 1987)، مقیاس تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراکشده (زیمت و همکاران، 1988) بود. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری و از طریق نرمافزارهای Spss23 و Lisrel8.8انجام شد. براساس نتایج بهدستآمده مدل علّی رابطه بین حسانسجام، تابآوری، حمایتاجتماعی ادراکشده و اضطراب کرونا دانشجویان براساس شاخص-های مختلف برازش تأیید شد. حسانسجام، تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده بر میزان اضطراب کرونا دانشجویان اثر مستقیم دارند؛ همچنین حسانسجام و تابآوری از طریق حمایت اجتماعی ادراکشده بر اضطراب کرونا دانشجویان تأثیر غیرمستقیم دارد (05/0>P)؛ بنابراین، حسانسجام، تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده نقش مهمی در میزان اضطراب کرونا دانشجویان ایفا می-کنند و هدف قراردادن این سه مؤلفه بهوسیله درمانهای روانشناختی، میتواند در کاهش اضطراب کرونا دانشجویان مؤثر باشد.