ساناز عینی؛ متینه عبادی؛ نغمه ترابی
چکیده
با توجه به اثرات جبرانناپذیر اپیدمی کروناویروس بر دانشجویان؛ هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک-شده در رابطه بین حسانسجام و تابآوری با اضطراب کرونا دانشجویان علوم پزشکی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که در سال تحصیلی ...
بیشتر
با توجه به اثرات جبرانناپذیر اپیدمی کروناویروس بر دانشجویان؛ هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک-شده در رابطه بین حسانسجام و تابآوری با اضطراب کرونا دانشجویان علوم پزشکی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند را تشکیل میداد که 300 نفر به‌صورت اینترنتی و از طریق شبکههای مجازی در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای جمع-آوری اطلاعات شامل مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علیپور و همکاران، 1398)، پرسشنامه حسانسجام فرم 13 مادهای (آنتونووسکی، 1987)، مقیاس تابآوری (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراکشده (زیمت و همکاران، 1988) بود. تجزیه‌وتحلیل دادهها با استفاده از مدلیابی معادلات ساختاری و از طریق نرم‌افزارهای Spss23 و Lisrel8.8انجام شد. براساس نتایج به‌دست‌آمده مدل علّی رابطه بین حسانسجام، تابآوری، حمایتاجتماعی ادراکشده و اضطراب کرونا دانشجویان براساس شاخص-های مختلف برازش تأیید شد. حسانسجام، تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده بر میزان اضطراب کرونا دانشجویان اثر مستقیم دارند؛ همچنین حسانسجام و تابآوری از طریق حمایت اجتماعی ادراکشده بر اضطراب کرونا دانشجویان تأثیر غیرمستقیم دارد (05/0>P)؛ بنابراین، حسانسجام، تابآوری و حمایت اجتماعی ادراکشده نقش مهمی در میزان اضطراب کرونا دانشجویان ایفا می-کنند و هدف قراردادن این سه مؤلفه به‌وسیله درمانهای روان‌شناختی، میتواند در کاهش اضطراب کرونا دانشجویان مؤثر باشد.
ایوب سقزی؛ حمیده یزدانی اسفیدواجانی؛ محسن گل محمدیان
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای فراشناخت و فراهیجان مثبت در رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده با اضطراب کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (مدل معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری را کلیهی شهروندان شهر تهران در فروردین و اردیبهشت ماه 1399 تشکیل دادند که براساس فراخوان اینترنتی در شبکههای اجتماعی مجازی (واتساپ و تلگرام) ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌ای فراشناخت و فراهیجان مثبت در رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده با اضطراب کرونا انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (مدل معادلات ساختاری) بود. جامعه آماری را کلیهی شهروندان شهر تهران در فروردین و اردیبهشت ماه 1399 تشکیل دادند که براساس فراخوان اینترنتی در شبکههای اجتماعی مجازی (واتساپ و تلگرام) به روش نمونهگیری داوطلبانه تعداد 224 نفر به‌عنوان نمونه آماری انتخاب گردید. به‌منظور جمعآوری دادهها از مقیاس اضطراب کرونا ویروس (علی پور و همکاران، 1398)، مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراکشده (زمیت و همکاران،1988) و پرسشنامه فراشناخت و فراهیجان مثبت (بئر، 2011) استفاده شد. جهت تجزیه‌وتحلیل از آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون و روش مدلسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS-25 و AMO2-24 استفاده شد. یافتهها نشان داد که شاخص‌های برازش در وضعیت مطلوب قرار داشتند (04/0= REMSA، 97/0= GFI، 98/0= IFI، 94/0= RFI، 98/0= CFI، 96/0=NFI، 66/0= PCFI،56/0= PNFI). مسیرهای مستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده به فراشناخت و فراهیجان مثبت، فراشناخت و فراهیجان مثبت به اضطراب کرونا و مسیر غیرمستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده به اضطراب کرونا با میانجیگری فراشناخت و فراهیجان معنیدار بودند (01/0>P). مسیر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده به اضطراب کرونا معنیدار نبود (05/0<P). یافتههای پژوهش بر اهمیت نقش ارائه آموزشهای مبتنی بر حمایت اجتماعی ادراک شده و فراشناخت و فراهیجان مثبت در پیشگیری از اضطراب کرونا تأکید دارد.
